Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 oktober 2025
De leeuwerik daalde daalde plots zwijgend, plots grooter wordend, een doode massa, die straks zou neerpletsen, met een akeligen stoot, op den harden grond.... Maar kijk! hij streek, al met een keer levend opnieuw, dicht bij de eerde zijlings weg en dook zachtekens in het groene koren. Goedele wendde hare oogen naar Johannes en een tijdeken lachtten ze malkander tegen.
"Ja," zei Elsje, bij de gedachte aan mevrouw d'Ablong weer onrustig wordend, "en ik kom u nu maar heel even bedanken dat u zoo goed en vriendelijk voor me geweest bent, toen op dien akeligen avond. Ik .... ik vergeet dat bepaald nooit, maar nu moet ik weer weg." "Weer weg! Nu al! En je bent er net! Kom, dat meen je niet en Evert heeft al zoo lang naar je verlangd."
Handig en rap had een vertrouwd bootsman, het niet heel zware wijnvaatje, zeer behoedzaam neergelaten in het vaartuigje, dat nu door de dalende en stijgende waterwemeling heendreef ... Geerten zag vóór zich de stoomers aan de kade, wier vele lantaarns hem tegenblonken: wit, rood en purper ... Over den stroom rustte een zware stilte, waarin soms ópklonken, duidelijk en klaar, de verre kettergeluiden van neerratelende kraankettingen op een lossend schip ... Breede lichtstroomen vloeiden uit booglampen aan den oever, doorboorden de ijle duisterte der ruimte, dansten in krinkelend-uitwijdende vuurstrepen op de golvenwriemeling, vervloten eindelijk lijze in de eeuwig klotsend-zingende deining ... Behendig ontweek Geerten de te schelle klaarte, verbreedde zijn riemslagen, poogde geruchtloos door de waterkabbeling heen te glijden, voorzichtiger wordend naarmate hij de aanlegplaats naderde ... Nu hij bijna voor eigen rekening smokkelde beving hem vrees.
De plaats breidde zich gaandeweg uit, maar altijd naar gewone, traditioneele begrippen, zonder de moderne verbeteringen der steden van den nieuweren tijd. De Alameda de las Delicias was gedurende twee eeuwen na de verovering een gewone weg, belangrijker wordend, naarmate de stad zich uitbreidde, maar toch geen drukke verkeersweg.
En zij vroeg: Wat is er, Frank? en hij antwoordde: Niets, lieveling! zoo als hij altijd antwoordde. Dan spraken zij samen, eerst wat gedwongen, dan beiden weêr gelukkig wordend in hunne plannen en illuzies, beiden weer vergetend wat hun ieder op het hart drukte. Eve lachte helder en zij zette zich op Franks knie en speelde met zijne snor en alles was zoo mooi om hem heen.
Mijn oom was in de eenzaamheid dezer streek, om zoo te zeggen, door Jakob Mispels opgevoed geworden. Van den avond tot den morgen had de hovenier met het kind gespeeld, en dus eenen grooten invloed op zijn wordend verstand uitgeoefend.
En in dien tijd begon ik Parijs onder een hoe langer hoe cynischer wordend algemeen levensinzicht te bekijken. Ik had een zekere satanische vreugde aan die opvatting van Parijs maar ik had ook veel tijd om mij in de literatuur te verdiepen en om musea en tentoonstellingen na te loopen, waar ik veel om gaf.
Kijk! fluisterde Sörge, even ontzet, ginder staat Peter.... Peter stond tegen een zijpilaar van de gaanderij en, zijn zwart hoofd boven alle kleuren uitstekend, blikte zoekend rond. Ernest zag de onrust van dat hoofd, en ineens beefde duidelijk om hem de zonderlinge gichtigheid welke hij, den avond door, in Sörge's bijzijn had gevoeld. Hij zoekt, Rupert, zeide hij, redeloos bleek wordend.
Allerlei herinneringen dwalen door zijn weeker wordend brein: Een doorboemelde jeugd, leuke vrienden, lastige schuldeischers, bedrogen meisjes ... als in een warreling van beelden vliegen ze aan zijn gesloten oogen voorbij.
En 'k hè 't gisteren in de post ontvangen! beweerde hij enkel. Tuttuttut, 'k 'n hè doar amoal niets mee te moaken! Betoal mij mee ander geld, zeg ik ou! antwoordde de vrouw korzelig wordend. Ha, nondedomme! kreet Theofielke, zich ook eensklaps boos veinzend. 'K zeg ou dat 't goed es! En 'k zegge 'k ik ou dat 't slecht es en da ge mij moet ander geld geên! gilde de vrouw.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek