Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 november 2025
De jonkvrouw glimlachte; in plaats van geschrikt of angstig, scheen gansch haar mooi gelaat van kalm geluk te stralen. "Meneer is weg," antwoordde ze leuk, zich blijkbaar vroolijk makend over Rozeke's verbouwereerde ontsteltenis. "Wig! Al woar?" vroeg Rozeke ongeloovig. "Door 't venster, Rozeke." "Deur de veister! Och Hier, as z' hem moar nie gezien 'n hèn!"
Zij wist niet wat te antwoorden. "Ha moar ge zij gij boas!" riep zij eensklaps, instinctmatig, onbewust van wat ze zei. "'K ben knècht," zei hij met nadruk; "'k ben knecht en 'k 'n wil hier giene knecht mier blijven. 't Moet 't ien of 't ander worden: mee mij hirtreiwen, of ik hier wig." Daar was het groote woord gezegd, dat wat ze bovenal vreesde.
Wie lient er mij 'n peird en 'n kerre? 'K rij er direkt mee wig!" brieschte hij. 't Was een geweldig opstootje. Een rumoerige bende liep dadelijk met hem mee, begeleidde hem tot bij zijn huis, meer en meer hem opwindend en aanporrend om nu ook de Stier te zien verschijnen. Maar de Stier vertoonde zich niet. 'n Kerre!" gilde hij opnieuw. "Wie lient er mij 'n peird en 'n kerre?
"Wil ik 't hem goan vroagen, bezinne?" "Joa joa, zeker, goa moar." Meleken liep naar buiten en Rozeke bleef even met haar kinderen alleen. Hilairken waggelde op zijn kromme beenen over den vloer; Marietje in haar stoeltje sloeg halsstarrig met een stokje op de houten armleuning. "Oeder, Eleken wig," kwam Hilairken naar haar toe; en hij poogde op haar schoot te klauteren.
"Joa 't, 't es lijk of ik vriesde; 't derde es op wig," zuchtte zij. En plotseling, door die laatste emotie in al haar narigheid overweldigd, kon ze zich niet meer beheerschen en snikte ze 't in overstelpende tranen uit. "Ach Hiere! moet er d
'n schande! Mij bedriegen in ploatse van mij t' helpen in al mijn verdriet! 'K ha d'r al lank wa van in de goaten, moar 'k miende dat 't gedoan was! Joa moar azeu 'n keunt g' hier nie blijven, zille! Treiwen of hier wig!" Het Geluw Meuleken hikte en snikte: "Hij 'n wil nie treiwen, bezinne. Hij hè mij bedrogen en nou loat hij mij leupen. Hij durf zelf zeggen dat 't van hem nie 'n es, de sloeber!
Eindelijk toch scheen voor Jakob Stargardt en de zijnen het gunstig oogenblik daar, om te trachten, den overkant te bereiken. De kloeksten van den hoop vormden de spits: als een wig moesten zij door de woelende menigte klieven. Zij bereiken de brug. Met den stormpas rukken zij nu vooruit. In een oogenblik zijn zij een tiental schreden voortgedrongen.
"Nien ik! nien ik! nien ik!" kreet zij schor, in strak-gespannen houding. Een korte vlam van toorn schoot uit zijn barsche oogen. Hij grijnslachte; maar eensklaps kalm: "'t Es goed; betoal mij dan. 'K goa morgen wig." Het knakte haar plotseling neer als onder een slag.
Zij wist niet wat te antwoorden, zij brabbelde iets onverstaanbaars en verdween eensklaps in de binnenkamer. "Hé, wa scheelt er dan?" verbaasde zich de oude boer. Alfons glimlachte en schudde sussend zijn hoofd. "'t Es azeu, d'r es weer eentsjen op wig bij heur en 't es zeker doardeure da z'n beetse zemelachtig es," fluisterde hij.
Maar zij had niets meer, zij stond zoo ellendig alleen en zoo zwak op de wereld; en laf ontsnapte 't aan haar bibberende lippen: "Gij of zij, d'r moet toch ien van de twee wig; azeu 'n kan 't nie blijven. En zij moe in alle geval...."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek