Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 22 juli 2025


God heeft ons te gader bracht: Dat wetic seker wel te voren. Ghi sijt te minen behoef gheboren, Want ghi ghenoecht mi alte wale. U scone lijf, u hovesche tale, Dat ghenoecht mi al gader wel: Wi selen te gader maken spel! Nu comt met mi in mijn casteel, Ghi en saght noit so scone juweel, Dat sal wesen u ende mijn. Her ridder, nu laet u tale sijn.

Thach wi stjurar thêr by tha sâton, wi skêpt vs mith al vsa tilbêre hava in ånd brûda hinna. Tha Alexandre fornom thåt im ne grâte flâte vntfâra was, wårth er wodinlik, to swêrande hi skolde alle thorpa an logha offerja jef wi navt to bek kvma nilde. Wichhirte lêide siak to bedde. Thâ Alexandre thåt fornom heth er wacht alont er bêter wêre.

Ende wat hi op ons teert, hi en mach niet vervult werden, want hi heeft den mengerael ende sijn hongher is sonder mate: ende al sijn wi arm, hi en achtes niet, want hi en wilt ons niet laten. Ierstwerf bereyt hi sine spise, ende verbernt in minnen al onse sonden ende ghebreken.

Hij kwam met Galehot terug van Camelot, waar hij Koning Artur kond had gedaan en Koning Artur was blijde geweest, dat hij nu wist van Gawein, maar toen heel booze geworden, dat Gawein niet om het Scaec scheen te achten en toen had hij wi ende wacharme geroepen om Mordret en om Didoneel.

Een verrader hadde liever quaet te singhen Dan goet, want hets sijn nature. Nu willen wi scheden in corter ure, Dat hem niemant ane ons stoot, Hoghe baroen, edel ghenoot; God onse Here moet u bewaren, Ende altoos in doghden sparen, Waerweert dat ghi u bekeert.

De kersten coninc: O wi! ende waer hebbic dies verdient? Met rechte ic dat wel claghen mach. Mi dochte dat ic enen inghel sach, Als ic anesach haer edel lijf, Ende es so wreet dat felle wijf? Seker, neve, dat wondert mi. Nu gaet henen ende haeltse mi. Ic moetse emmer spreken hoeren. Robbrecht: Waer sidi, vrouwe hoghe gheboren? Comt toten coninc minen oem!

Dat is, alse wi, boven al bekinnen ende weten, in ons bevinden een grondeloes niet weten; alse wi boven alle name die wi Gode gheven ofte creaturen, versterven ende overliden in ene ewighe onghenaemtheit daer wi ons verliesen: ende alse wi, boven alle oefeninghen van doechden, in ons aensien ende bevinden ewighe ledicheit, daer nieman in werken en mach; ende boven alle salige gheeste, ene grondelose salicheit, daer wi alle één sijn, ende dat selve één dat die salicheit selve es, in haers selfsheit: ende alse wi aensien alle salighe gheeste, weselic ontsonken, ontvloten ende verloren in haer overwesen, in ene wiselose onbekende demsterheid."

Thrvch slâta to delvane ånd kâdika to mâkjane fon tha grvnd thêr ût-a slâta kêm, alsa håvon wi wither en gode hêm bûta tha hringdik, thêr thju dânte het fon en hof, thrê pêla âstwarth, thrê pêla sûdwarth ånd thrê pêla wêstwarth mêten. Hjud dêgum send wi to dvande å-pêla to hêjande, vmb êne hâve to winnande ånd mith ên vmb-vsa hringdik to biskirmande.

Ic sal u gheven prinsepael Een litteken proper ende noyael. Ghi selt segghen den ridder vri, Dat wi stonden, ic ende hi, In enen sconen groenen bogaert, Ende dat daer quam van hogher aert Een edel valcke van hogher weerde, Ende beete neder op ene gheerde Die scone met haren bloemen stoet.

Spieghel boven alle vrouwen, Die ic op eerde nie ghesach, Met rechte roepic "o wi, o wach" Over die moeder, die mi droech, Want haer herte in vrouden loech Doen si mi gaf den valschen raet: Owi der bitterliker daet Ende der jammerliker moort Dat si mi spreken dede die woort, Daer ic bi verloos dat scone wijf, Dat haer ende mi sal costen dlijf, Want mijn herte es al doorbeten.

Woord Van De Dag

bakels

Anderen Op Zoek