Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 30 juni 2025
Heel ver van de vormen der troubadourpoëzie is bv. de jolige platduitse humor in meer dan één van Hendrik van Veldekes platduitse liederen: het jonge meisje dat haar aanbidder weg heeft moeten zenden omdat hij »lose minne" van haar durfde vragen; zij vindt het vervelend dat hij niet zo is geweest als zij van hem verwachtte maar zij neemt het zijn »ziek gemoed" niet kwalik, verheugt zich op de komende zomer en heeft plezier in vrolike, onschuldige »bliskap". Of het huiselike, klagende innige der liederen van Albrecht van Johannesdorff, terwijl hij op een kruistocht naar zijn geliefde terug verlangt: »Hoe liefde begint dat weet ik wel; hoe die ophoudt weet ik niet... Mijn eerste liefde zal mijn laatste zijn... God geve dat ik haar in ere terug moge vinden als ik weer thuis kom, dan is mijn beste wens vervuld.
Hieronder zal ik enige aanhalingen doen uit schrijvers uit de achttiende eeuw om aan te tonen, hoe het bestuur der kolonie was ingericht, maar eerst wens ik een paar opmerkingen te maken om begripsverwarring te voorkomen. Het Hof van Justitie, hierna te noemen, behandelde alle zaken met gesloten deuren, er werd nooit mondeling gepleit en de partijen waren volkomen buitengesloten.
Kasper Strijdom stond op. »Broeders," zei hij, »neem geen overhaast besluit. Wij zijn, sommigen vermoeid en afgemat, anderen weer bewogen en opgewonden. Luister naar de raad van een oud man. Ga slapen, en als ge morgen nog van hetzelfde gevoelen zijt, dan zeg ik: Moge de Here u geleiden en beschermen; en daarmede wens ik u allen een geruste nacht."
»Neef Pieter, ik ben over de bergen teruggetrokken, omdat ik mijn laatste dagen in vrede, door de mijnen omringd, wens door te brengen; omdat het mijn begeerte is, dat mijn kinderen, als mijn uur komt, mij in een vreedzaam graf kunnen leggen. Dat zou in Natal niet kunnen gebeuren.
»Ik wens slechts één vraag te doen," zei Louis Nel. »Heb ik de Kommandant goed verstaan, dat Hendrik Potgieter gezegd heeft te zullen weigeren hem of Gert Maritz te erkennen, als de meerderheid ten gunste van een hunner zou beslissen?"
Toen hij zweeg nam Karel Landman het woord en zei: »Ik heb niets tegen Hendrik Potgieter, maar wens de vraag te opperen: indien hij, zoals Willem Meijer schijnt te menen, werkelik het hoofd der Emigranten Boeren was, hoe was het dan mogelik voor Pieter Retief hem zonder slag of stoot te vervangen.
"Mijn broeder," sprak hij, "het betaamt dat men een liefde als die der twee Dekens onzer goede stad Brugge niet onbeloond late; ik geef u derhalve de nodige macht tot het volbrengen van deze mijn wens: wanneer gij op het slagveld, en te midden der ambachten zijn zult, is het mijn wil dat gij Deconinck en Breydel in de tegenwoordigheid van al hun gezellen tot ridders slaat; aldus zij de liefde tot het Vaderland in hen veredeld.
En die zelfde graaf Herman gaf nu zijn wens te kennen de Trojaroman, die men als een soort vóórgeschiedenis van die van Aeneas beschouwde, ook in het Duits vertaald te zien. Een graaf van Leiningen wist de Franse roman machtig te worden en droeg een jonge geestelike uit Fritzlar op die te verduitsen.
Dat er dan ook nooit bij haar eens een van die ridders komt, waar men hier in Bretanje altijd van spreekt, die de dames komen »troosten" zonder dat hun reputatie daar onder lijdt. Op 't zelfde ogenblik dat zij die wens uitspreekt, ziet zij in 't venster de schaduw zeer schilderachtig wordt dit verteld van een grote vogel, die vlak daarop de kamer in komt vliegen.
En de jonge Provençaalse zingt: »Wat zal ik u zeggen waarom ik zo vol liefde ben," en zij zelf en haar vriendinnen vallen haar in de rede: »Coindetta sui..." »Knap ben ik, maar ik heb verdriet over mijn man, ik wil niets van hem weten want ik ben maar klein en jong en een maagd, ik moest een man hebben waar ik plezier in kon hebben... Maar God weet dat ik geen smaak heb in mijn echtgenoot, als ik hem zie, wens ik slechts dat de dood hem van mij wegneemt.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek