Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 mei 2025
De reden waarom oom Kasper Strijdom en velen met hem, waaronder ik mijzelf tel, van de Grote Trek zijn teruggetrokken, was de onenigheid die in ons midden over het Kommandant-Generaalschap dreigde te ontstaan. Oom Kasper waarschuwde ons, dat aanvallen van buiten en getwist van binnen, een dubbel gevaar daarstelden, waartegen wij niet zouden kunnen bestaan.
Het duurde dan ook niet lang, en de zon was ter nauwernood van achter de bergen in het luchtruim gestegen, of de manschappen hadden hun morgenmaal genoten, de paarden stonden gezadeld, en men was gereed om te vertrekken. Uijs trad op Strijdom toe en drukte hem de hand met de woorden: »Vaarwel, oom Kasper.
Tot weerziens!" En gloeiende van verontwaardiging sprong hij te paard en wendde de teugel. Schaamte had Strijdom en de hem omringende mannen bevangen, en belet aan Uijs enig antwoord te geven. Toen hij echter vertrokken was, liet een stem zich horen. Het was Andries Viljoen, die zei: »Uijs heeft recht; ik heb me laten overhalen om te vluchten, maar nu ga ik met hem terug." »En ik!
Vraag mij de reden waarom Kasper Strijdom en verscheiden anderen ons hebben verlaten. Hij zal het je niet duidelik hebben gezegd. Ik ken hem. Daartoe is hij te vreedzaam en voorzichtig. Zij hebben ons verlaten, niet omdat zij de vijand van buiten, maar wel de tweedracht en de verdeeldheid van binnen vrezen.
Kasper Strijdom stond op. »Broeders," zei hij, »neem geen overhaast besluit. Wij zijn, sommigen vermoeid en afgemat, anderen weer bewogen en opgewonden. Luister naar de raad van een oud man. Ga slapen, en als ge morgen nog van hetzelfde gevoelen zijt, dan zeg ik: Moge de Here u geleiden en beschermen; en daarmede wens ik u allen een geruste nacht."
Ik ben dit voortdurend rondtrekken moede en heb mij voorgenomen, in de eerste plaats te helpen om het land schoon te maken, en in de tweede plaats mij hier te vestigen. Intussen volg ik geen andere aanvoerder dan Piet Uijs." »Mij schijnt het," zei Andries Viljoen, »alsof de voorspelling van oom Kasper Strijdom ten volle zal worden bewaarheid. Maar wat zegt Kommandant Uijs?
De oude man, die Kasper Strijdom heette, en in sommige opzichten een invloedrijk lid van de grote trek was, antwoordde: »Ik ben blijde, neef Pieter, dat ik je nog de hand drukken kan. Je weet het reeds, van velen die met ons saamgetrokken zijn, is in de laatste tijd de hand voor eeuwig verstijfd.
Door de meesten der zijnen vergezeld, vinden wij Uijs enige minuten later terug, op een veldstoel bij het wachtvuur van Kasper Strijdom, naast deze gezeten. De oude man had hem bij zijn komst toegevoegd: »Neef Piet, je hebt me van avond slecht gezegd. Ik kan je woorden niet vergeten, en meen nog dat ik gegronde reden had om Natal te verlaten."
Zij waren in de omtrek van Thaba N'chu, in het gebied van het Barolong opperhoofd Moroka gelegerd, toen Karel Strijdom hun het eerste bericht van de bloedige moord in Natal bracht. Het vereiste bij hen niet veel overwegen om te besluiten hun stamgenoten te hulp te komen en om aan dat besluit uitvoering te geven. Zij brachten met zich een aanzienlike hoeveelheid lood en kruit.
Hij was biezonder verheugd over de terugkeer van Andries Viljoen en de andere volgelingen van Strijdom, die zich tans voor goed bij hem hadden aangesloten; en toen hij het verlies van de wagen vernam, beloofde hij nog de volgende dag dit verlies te zullen goedmaken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek