Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 juli 2025
"Ik herinner me dien ook nog zeer goed; ik heb hem zelf gekend, dien blauwachtigen bergnevel, die zooveel belooft en zooveel omsluiert en ons omzweeft in het gelukkigste tijdperk van ons leven, als wij, de kinderschoenen pas ontwassen, vrij en ongedwongen uit een breeden, vroolijken kring treden en onze schreden richten naar het enge dal, waarbij het ons wat beklemd om het hart wordt.
En toen zong zij juichend, bijna uitgelaten, het versje dat zoo droef begint, zoo ernstig: "Wilt ge, in het werkelijk Leven, het levende Leven uw deel, zoo wil dan en neem dan de zorgen zoowel als de vreugde geheel!" doch dat eindigt in een vroolijken jubelzang.
De vreugde duurde maar kort, want had de klok geslagen, dan keerde alles weer tot de gewone rust en onbewegelijkheid terug, doch de verrassing was telkens nieuw; en in ieder geval, de oude klok, die niet alleen het uur, maar ook de maand en den dag van het jaar aanwees, deed haar best om het wel wat eentonige leven in de stille huiskamer op te vroolijken.
~Bedroefd~ wijst aan, dat de oorzaak der droefheid buiten ons ligt. Hij is zeer ~bedroefd~ over het verlies van zijn vader. ~Droevig~ en ~treurig~ laten in het midden, of de gemoedstoestand door oorzaken van buiten teweeg gebracht wordt, dan wel een gevolg is van innerlijke gesteldheid. Hij is reeds lang ~treurig~ gestemd; het wordt tijd, hem op te vroolijken.
Ten zeerste voldaan, dat hij nu weer geld had, zei hij op vroolijken toon tot don Antonio: "Wat zullen wij vandaag doen, laten we daar nu eens over spreken." "Ziezoo, nu spreek je nog eens als een verstandig mensch," antwoordde Centellès, "welja laten we het daar eens over hebben." Terwijl zij hierover aan het praten en overleggen waren kwamen twee andere heeren binnen.
't Is een goed rijtuig, veel malen gebruikt en beproefd bevonden; en op den bok zit, in al de glorie van zijn postuur, met een hoed in blinkend foedraal op 't hoofd, een paar bakkebaarden op zij, ringen in de ooren, een geestig oog en een vroolijken mond, en voorts bedolven in een jas van grijs laken met langen mantel, Gerrit van Stienen; wegens zijn deels wezenlijke, deels geveinsde vermetelheid met de edele rossen, als Dolle Gerrit bekend.
Beter zou het zich in dat opzicht kunnen meten met het nu als schoolgebouw gebezigde Nosocomium Academicum, vroeger het Walsche Weeshuis, en als zoodanig in 1768 ingewijd met een vroolijken maaltijd, die echter zeer onvroolijk verstoord werd door een brand in het Heilige Geest- of Armen-, Wees- en Kinderhuis, welke gelukkig bijtijds ook door de pogingen der Walsche weesjongens werd gestuit.
"U meent dus, dat ik onwaarheid heb gesproken?" vroeg zij gedwongen lachend. "Neen, Mascha! dat niet, Constantin Dimitritsch zegt slechts, dat hij er niet aan gelooven kan," sprak Kitty voor Lewin blozend. Lewin bemerkte dit, het wond hem nog meer op en hij wilde antwoorden. Wronsky kwam echter met zijn gullen en vroolijken lach dit gesprek, dat gevaarlijk dreigde te worden, te hulp.
Hij sneed het in stukken van twee vadem, gaf er een aan Raoul, hield er zelf een, en verdeelde de rest onder de vrouwen, met den raad om een boom uit te zoeken en er in te klimmen. Er begon een licht koeltje te blazen uit het noordoosten, en het zachte waaieren op zijn wang scheen Raoul op te vroolijken.
Haar schrijfpak bestond uit een zwarten boezelaar, waaraan zij naar hartelust haar pen kon afvegen en uit een muts van dezelfde stof, versierd met een vroolijken rooden strik, waarin zij al haar haar wegstopte, als het "verdek voor den aanval werd gereed gemaakt."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek