Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 25 mei 2025


Hij leest haar voor uit zijn werk, hij is met haar in den blauwen ether die Friederike overal omzweeft: dit zal hij nu verliezen. O de wereld is zoo schoon, zoo schoon voor hem die haar genieten kan. Nu zijn de droomen van zijn kindsheid vervuld. Wandelt hij niet door de toovergaarden uit zijn droomen?

's Avonds daarentegen maakt het vervallen, verweerde gedenkteeken, wanneer dit plotseling op den eenzamen weg voor de blikken van den voorbijganger opdoemt, een ernstigen, bijna griezeligen indruk. Deze wordt nog versterkt wanneer men de sage kent, die sedert oudsher het "Hochkreuz" staat daar reeds vele eeuwen het grijze gedenkteeken omzweeft.

"Ik herinner me dien ook nog zeer goed; ik heb hem zelf gekend, dien blauwachtigen bergnevel, die zooveel belooft en zooveel omsluiert en ons omzweeft in het gelukkigste tijdperk van ons leven, als wij, de kinderschoenen pas ontwassen, vrij en ongedwongen uit een breeden, vroolijken kring treden en onze schreden richten naar het enge dal, waarbij het ons wat beklemd om het hart wordt.

3DE ELF. En ik! 4DE ELF. Wat is te doen? TITANIA. Bedient deze' edelman, vliegt op zijn wenk; Omzweeft zijn schreên, springt hupp'lend om hem heen; Zoekt bramen, druiven, zoet en frisch meteen, Vijg, abrikoos en moerbei, 't eêlste alleen; Rooft 't honigblaasje aan de bij; haar scheen, Met was beladen, zij zijn kaars, en leen' Van 's glimworms oog het vuur; verlicht zijn schreên Met zorg, als hij ter ruste wenscht te treên; En 't bonte wiekje, vlinders afgesneên, Weer' 't maanlicht van zijn slapende oogeleên; Buigt voor hem, Elfen, viert hem ongemeen!

Op dit oogenblik, nu de innerlijke aantrekkings- en bewegingskracht van de aarde gelijkelijk op mij inwerkt, nu de invloed des hemels mij na omzweeft, wordt ik gestemd tot ademlooze natuurbeschouwing, en, gelijk de menschengeest alles leven geeft, begint er een parabel in mij te woelen, aan welker verhevenheid ik mij niet kan onttrekken.

Kent gij den droom vol wondre harmonieën, Waarin een glans des Hemels ons omzweeft, Dien zich de jeugd in zoete fantasieën Uit de eerste smart en de eerste vreugde weeft? Kent gij hem wel? Ook lange nog na 't scheiden Blijft trouw zijn beeld door 't leven ons geleiden.

Dan werpt Ge in eeuwig vuur den distel met de doorne, En sticht het Godlijk Rijk, vol waarheid, deugd en plicht! ô Heilige! beveel; en daag dat heuchlijk licht!" De Koning blijft een wijl als van een droom bevangen. Die Godheid, die gy meldt, gaf ze in. Die Godheid leeft! Die is het dat ik eer; die, voel ik, dat me omzweeft! Ik wil die vromen zien, uit Enos voortgesproten: Ontbied hen.

Hij vindt de taak zwaar, maar hij volbrengt ze: hij sterft den hongerdood en wordt naast Ottilie begraven: "Zoo rusten de lievenden neveneen. Vrede omzweeft hun rustoord, vreugdige verwante engelen zien vanaf het gewelf op hen neder; en wat heerlijk oogenblik zal het zijn, als ze eens ontwaken samen".

Blinkend, doch niet verblindend gaan hoog de vlammen op. Niet verterend, maar verlichtend, omzweeft de lichtvolheid, de lichtheerlijkheid 't braambosch. Hoort een stem, die Mozes zegt, den schoenriem te ontbinden, omdat deze plaats heilig is! O groot oogenblik in Mozes' leven! De Heere spreekt! De Heere spreekt, en zegt Mozes, dat Hij is neergekomen om de verdrukking van Zijn volk te zien.

Wat ijl ik niet vaak naar dat vriendelijk oord, Als veel mij ontvalt dat mij eens heeft bekoord! Steeds keer ik terug in dit leven van smart, De vreugde in het oog en de vrede in het hart! Dat eenmaal was, keert nimmer weêr: De jeugd wordt niet herboren. Haar zoete droom van liefde en eer Omzweeft het grijzend hoofd niet meer Verloren is verloren!

Woord Van De Dag

rozen-hove

Anderen Op Zoek