United States or Greenland ? Vote for the TOP Country of the Week !
«Die zou prachtig voor een vogelglaasje zijn!» zeiden de menschen in het benedenhuis, maar zij hadden noch een vogeltje, noch een kooitje, en zich deze aan te schaffen, omdat zij nu den flesschehals hadden, die voor drinkglaasje te gebruiken was, was toch wel wat veel gevergd, maar de oude juffrouw op het zolderkamertje, ja, die kon er misschien wel gebruik van maken, en nu kwam de flesschehals bij haar boven, er werd een kurk ingestopt, en wat vroeger boven was, werd nu naar onderen gekeerd, zooals het heel dikwijls bij veranderingen gebeurt; er werd frisch water in gedaan, men hing hem aan het kooitje van het vogeltje op, dat zong en kwinkeleerde, dat het een lust was om te hooren.
Zie! hier was nu deze Schepping: eene barre ijsklomp, voor geen vogeltje zelfs maar een kruimpje voortbrengend. En daar was ook de liefde. Zie! Wat zij offerde voor de muschjes de kraaien gingen er straffeloos op te aas.... Toch, eene satire is nooit meer dan eene =halve= waarheid. Want de ware liefde laat niet af. Zie wederom slechts!
Ieder oogenblik dacht ik, dat het dood neer zou vallen, en juist toen ik het wilde grijpen, vloog het, roef! naar boven in een boom. En toen ik omkeek, zag ik Hans in den plas liggen. Ik heb hem toen dadelijk aan zijn arm er uit getrokken." "Dat vogeltje was een kleine grappenmaker," zei vader. "Dat heeft jou leelijk gefopt, meisje; want het was zoo gezond als een visch.
Een moedig vogeltje, dat waarschijnlijk verliefd was, zat in een grooten boom vroolijk te kwinkeleeren. De wandelaar bukte en zag, in een steen ter linkerzijde onder aan het rechter voetstuk der poort, een vrij groote ronde holte, die door een bolvormig lichaam scheen voortgebracht te zijn. Juist openden zich de slagdeuren en een boerin kwam naar buiten.
Laat toch het vogeltje ongestoord Maar jubelen met vol accoord, Wat ook natuur ten loon u biedt, Haar eêlste gaven schenkt ze om niet! Vraag aan het bloeiend roosje niet, Als gij haar lieflijk blozen ziet, En ze u bekoort door zachten gloed: "Waarvoor ontvingt ge als prijs of loon "Een kleed zoo schoon, "Een geur zoo zoet?" Laat toch het roosjen ongestoord; Van arbeid heeft net nooit gehoord.
Het voorkomen van het geheel was bij uitstek weelderig en romanesk. Toen men de poort inreed, geleek Eva, in hare woeste blijdschap, naar een vogeltje dat uit zijne kooi wil breken. "O, is het hier niet mooi, niet heerlijk?" zeide zij tegen Miss Ophelia. "Hoe vindt gij mijn huis? Is het niet allerliefst?"
De zonde is zulk een ontzettende »drijver«. Zijn geeselkoord is zoo scherp en zijn striemen gaan zoo diep. De zonde dwingt zoo en spot zoo met alle beter voornemen. En als er dan eens genade komt, en de zonde leî het af, en wij ontkwamen den strik, om als een vogeltje vrij uit te vliegen, dan zong ook onze ziel, als het vogelkijn zoo blij, haar lied, het lied der verlosten.
Tom begon verontschuldigingen te maken en zeide dat hij naar huis moest om te werken, daar het laat werd. Doch tevergeefs: het vogeltje kirde altijd maar voort: "Ik wou, dat ze naar de maan vloog! Zal ik dan nooit van haar afkomen?" Eindelijk zeide hij dat hij weg moest, en het meisje antwoordde argeloos, dat zij zorgen zou morgenochtend weder op haar post te zijn.
Henriëtte kon zonder beven niet zien naderen die vreemde woeste vrouw, tegen wie zij het innige geheim van haar leven verdedigde. Zoo klapwiekt radeloos het zorgzaam vogeltje, wanneer men zijn nest te dicht nabij komt. Juffrouw Henriëtte vermocht haren hartstocht te smoren, en hare liefde werd een vroom gevoel.
In het laatste nestje vond hij een verstijfd poppeken, doodgebroed op drie eitjes. Snepvangers nam het vogeltje, streelde het over de bleekgele pluimen, bekeek het bekje, probeerde de oogjes open te trekken. Madame had medelijden met zijn verdriet. Leg het nu maar weg, Snepvangers, 't is toch dood...
Woord Van De Dag