Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 2 mei 2025


Intusschen had Julia reeds vuur aangelegd en keek nu of er nog wat in het buffet te vinden was; Rodolphe hielp haar zoeken. "Hier," zeide hij; "uien!" "En spek!" "En boter!" "En brood!" "Maar dat is ook alles." Gedurende dezen onderzoekingstocht kirde de optimistische duif niets vermoedend voort. Romeo keek Julia aan, Julia Romeo, en beiden de duif.

Zij spraken geen woord, maar met dien blik was het vonnis over de klok-duif geveld. Hooger beroep en cassatie zou haar niet geholpen hebben honger is een wreede raadgever. Rodolphe liet het spek in de sissende boter opkomen. Hij trok een ernstig en plechtig gezicht. Julia maakte in een droefgeestige stemming de uien schoon. De duif kirde nog steeds door... het was haar zwanezang.

"Zeker, kaptein", kirde hij met zijn duivengeluid. "Ik zie heel goed in dat uw schip in brand staat. Daarom ga ik met u mee naar Mangareva. Maat ik moet verlof hebben om met u mee te gaan. Het is gewoonte zoo bij ons. Het is iets heel gewichtigs als de gouverneur van het eiland weggaat. De belangen van het volk staan op het spel, en ze hebben het recht hun toestemming te geven of te weigeren.

Gedurende dat gesprek op de straat wachtte vicomte Paul op zijn nieuwe maîtresse, die veel later dan afgesproken was bij hem kwam en allesbehalve vriendelijk tegen den vicomte was. Hij knielde voor haar neer en kirde haar zijn lievelingsromance voor: dat zij bekoorlijk was, bleek als de maan, zacht als een lam, maar dat hij haar vooral liefhad om de schoonheid van haar ziel.

Steeds verder vlogen ze het land in, en bosschen en meren waren overal. In een berkenhaag zat een houtduif op een kalen tak, en voor haar stond de doffer. Hij zette zijn veeren op, boog den hals, liet zijn lichaam op en neer gaan, zoodat zijn borstveeren langs den tak ruischten. Soms kirde hij. "Jij, jij, jij bent de mooiste in 't bosch. Niemand is zoo mooi als jij, jij, jij!"

Maar boven in de lucht vloog de jongen voorbij, en toen hij den doffer hoorde, kon hij zich niet stilhouden. "Geloof hem niet, geloof hem niet," riep hij. "Wie... wie... wie is dat, die zegt, dat ik jok?" kirde de doffer, en probeerde te zien, wie daar tegen hem schreeuwde. "Dat is de kraaienvangst! die zegt, dat je jokt!" antwoordde de jongen.

"Ja, ze deugden niet", stemde McCoy toe, en hij kirde sereen verder van de woeste, bloedige daden van zijn zondig voorgeslacht. "Mijn overgrootvader ontsnapte aan den dood door zelfmoord te plegen. Hij had een distilleerinrichting gemaakt en fabriceerde alcohol uit de wortels van de ti-plant. Quintal was zijn kameraad en ze bedronken zich voortdurend samen.

Tom begon verontschuldigingen te maken en zeide dat hij naar huis moest om te werken, daar het laat werd. Doch tevergeefs: het vogeltje kirde altijd maar voort: "Ik wou, dat ze naar de maan vloog! Zal ik dan nooit van haar afkomen?" Eindelijk zeide hij dat hij weg moest, en het meisje antwoordde argeloos, dat zij zorgen zou morgenochtend weder op haar post te zijn.

"Hoe lang hebt u al brand aan boord, kaptein?" vroeg hij, en zijn stem was zoo zacht en sereen, dat het leek alsof er een duif kirde. Eerst voelde de kapitein die rust en die tevredenheid zachtjes in zich dringen, maar dan sloeg hem weer het bewustzijn van alles wat hij doorstaan had en nog doorstond, en hij was kwaad.

"En sta mij toe, u, in den persoon van uw wang, de hand te kussen," vervolgde hij, terwijl hij Laure, voor zij het verhinderen kon, een kus op de lippen drukte. "O, mijnheer," kirde zij, "dat gaat te vlug." "Ja, maar dan bereik ik ook eerder mijn doel," zeide Rodolphe. "In de liefde moeten de eerste afstanden in galop worden afgelegd." "Een type!" dacht de modiste, terwijl zij naar binnen ging.

Woord Van De Dag

rozen-hove

Anderen Op Zoek