Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 mei 2025
"Vlei u niet te veel," zeide ik, het hoofd schuddende: "UEd. begaat onvoorzichtigheden. Of is het geene onvoorzichtigheid, aan de zuster van den Hoofdschout een bezoek te geven?" "Integendeel!" zeide hij: "niets is meer geschikt, om de vermoedens af te wenden; maar ik wil u niet langer ophouden. Vaarwel! En dat de Hemel met u zij." Ik vertrok.
"Het zou goed klinken!" zei de vader; "professor Witse!" "Och kom, Witse!" zei de moeder, wier beurt het nu weer was om nederig te zijn; "vlei er je toch niet mee!" "Dat doe ik niet!" verzekerde haar echtvriend; "ik zeg maar dat het mooi klinken zou."
Het leed niet lang, of de Heer Bos kwam terug: "alles is in orde," zeide hij: "Andries ligt in de hooischuur zijn roes uit te slapen, en, eer hij wakker is, zijn wij ver van hier. Ik heb bovendien zijn moeder gewaarschuwd, dat de justitie hem opspoorde; en een kleine wenk van dien aard zal, vlei ik mij, genoegzaam zijn, om hem verre van hier te zenden.
Ik ben uw hondje; ja, Demetrius, Kastijdt ge mij, te slaafscher vlei ik u; Behandel me als uw hond; sla, stoot mij weg, Verwaarloos mij, vergeet mij, maar vergun, Dat ik, al ben ik dit niet waard, u volg'. Wat minder plaats kan 'k beedlen in uw hart, En toch een plaats door mij zoo hooggeschat, Dan dat ge mij behandelt als uw hond?
Vlei ik mij nu, te hebben doen gevoelen wat het onderscheid is en waar de grenslijn ligt tusschen de hoogere en lagere dichtkunst, ik wensch nochtans niet, wat ik heb gezegd in het vage van het bewijslooze betoog te laten. Zoo kies ik dan, om aan verzen-zelf de bovengenoemde eigenschap der hoogere lyriek te demonstreeren, één uit Verwey en een uit Henriette Roland Holst.
Plotseling trad de grijsaard op hem toe en sloeg hem de armen om den hals. Snikkende borg hij het hoofd aan Gijsbrechts borst. "Arme, ongelukkige Heer!" fluisterde hij. "Ik ben het, ik, Fulco, uw dienaar. Ik kom u redden!" Maar Gijsbrecht trad achteruit. "Bedrieg mij niet, bedrieg mij niet, " smeekte hij. "O, vlei mij niet met iets, dat onmogelijk is. Gij, zijt gij Fulco?"
Alles, alles behoort mij; omdat alles voortspruit uit het onrecht, dat mij aangedaan is!.... En vlei u niet," vervolgde hij, "mijne maatregelen zijn goed genomen." Jacobus Vandergaart sloeg in zijn magere handen. Dadelijk verschenen eenige konstabels op den drempel van de deur.
"Vlei u niet met die ijdele hoop!" voegde Old Shatterhand hem toe. "Als gij denkt, dat ik leugentaal zal spreken, om u te onttrekken aan de welverdiende straf, moet ik u zeggen, dat het niet in mij kan opkomen, mij op één lijn met u te plaatsen. Gij weet, wat ik van u denk; dat heb ik u duidelijk gezegd, en mijn gedachten over u zijn nog volkomen dezelfde als toen."
Meent gij, dat gij thans, nu Heer Lanceloet u tot ridder heeft geslagen, mijn gelijke zijt geworden? Vlei u niet, in mijne oogen blijft gij, die gij waart, een keukenjongen, die thuis behoort onder koks en hunne maats!" Gareth zweeg, maar hij moest zich op de lippen bijten om zijn geduld niet te verliezen.
»Ja! ja! vlei mij maar, ik moet er mijn middagslaapje toch om missen." »Dat is niet eens noodig. Wij kunnen nu niet terstond naar Steinhausen gaan, waar men nog aan tafel zit. Te acht ure komt er een rijtuig uit de Pays-Bas, waar ik logeer, ons afhalen; tot zoolang neemt gij uwe rust, die ik niet storen zal; want ik heb nog brieven te schrijven, die wij en passant op de post zullen werpen."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek