Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juni 2025
Ik breng ze te Uskub naar den apotheker van de politie, om te laten uitmaken, dat er uit dit vergift-zakje in de ommelet gedaan is. Maar het is toch nu volkomen onnoodig om dat te laten uitmaken! Volstrekt niet. Ik wil daarmee een eind maken aan uw onbeschaamd gegrinnik. Wij hebben niet gelachen! Lieg niet! Gij maakt daarmee de zaak slechts erger. Wij moesten over dat Karanorman Khan lachen.
Hebt gij niet gelezen, dat ik onder bescherming van den Grooten Heer sta? Ja, dat is, helaas! waar. Gij hebt dus te voldoen aan wat ik van u vorder. Weigert gij het, dan dien ik morgen te Uskub een klacht tegen u in. Heer, wilt gij mij ongelukkig maken? Neen, ik wil u gelegenheid geven uw plicht te doen. Deze vier roovers bevinden zich ginds aan den zoom van het bosch.
Maar gij betaalt ze hun loon terstond en zonder eenige korting! Ze zullen alles hebben. Goed, maar èn aan hem èn aan haar geeft gij een zeer aanbevelend getuigschrift! Ook dat. Mooi! Zij verlaten uw huis, tegelijk met mij. Uskub ligt te ver van hier om er heen te loopen. Ook kunnen zij niet dragen, wat hun toebehoort.
Die herhaalde vervloeking bewees mij echter dat ik mij niet vergiste. Effendi, bracht Habulam in, wat gij zegt, klinkt allemaal heel mooi, en ik mag lijden, dat gij den juisten weg opgaat, maar ik voor mij, geloof het niet. Laten wij liever over wat anders praten! Wilt gij dat vergift en de overblijfselen van dien eierkoek werkelijk mee naar Uskub nemen?
Wat zou ik met hem beginnen? Hem gevangen nemen en naar Uskub opzenden, dat de hoofdplaats van uw Vilajet is. Ja, dat was mijn plicht geweest; maar hoe het te doen? Waar zou ik hem op kunnen sluiten? In de dorpsgevangenis. Maar die hebben wij hier niet. Maar dan hebt gij toch in uw huis nog wel een kelder, die daar voor dienen kan. Dien heb ik, en menigeen heb ik daarin reeds opgesloten.
En waar wil hij heen? Naar Uskub en nog verder. Omdat gij ook derwaarts wilt gaan, meende ik hem u te mogen aanbevelen. Volgt gij den straatweg, dan maakt gij een omweg, en de kortste weg is heel moeielijk te vinden. Hebt gij met hem al over ons gesproken? Neen, Heer. Hij weet in 't geheel niet, dat hier vreemdelingen zijn. Hij vroeg alleen, of hij hier tot morgen ochtend blijven kon.
Zijt ge soms vergeten dat slaan pijn doet? Ik raad u ten beste, ernstig na te denken en een ander leven te beginnen. Waarom wilt gij dien menschen hun ontslag niet geven? Omdat ik er geen zin in heb. Begrepen. Ook ik heb geen zin om het zakje met vergift en de resten van uw ommelet achter te laten, en neem ze daarom mee naar Uskub. Halef, zijn de paarden klaar?
De een was de Mubarek en in een der anderen herkende ik, toen het wat lichter was geworden en wij reeds op weg waren, Manach el Barscha, de vroegere ontvanger der belastingen te Uskub. Zij wilden naar Taschköj en vroegen mij of ik den weg daarheen kende. Ik antwoordde toestemmend, en nu verzochten zij mij hen daarheen te brengen en beloofden mij een goede belooning van tenminste 30 piasters.
De ontmoeting met dezen armen man kon van groot nut voor ons zijn. Zijt gij daar bekend? vroeg ik. Zeer goed; ik kom er dikwijls. Wanneer gaat gij er weer heen? Ik ga er juist nu naar toe. Over Uskub en Kakandelen reis ik er heen. Om iemand een bezoek te brengen? Neen. Daar woont een wonderdokter die mij moet helpen, want ik heb iets, daar hij mij moet afhelpen.
Rijdt gij dan ineens door naar Uskub? Neen. Dat is te ver, om het in één dag te doen. Is er dan onderweg een goede herberg? Wel meer dan een. Zullen wij samen reizen? Ik met u reizen! Maar dat gaat toch niet! Met zulke Heeren als gij, kan ik toch niet spreken. Waarom niet? Gij doet het nu wel, en gij bevalt mij goed.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek