Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juni 2025
"En ik," riepen Dolf en Nel. "Och, moezekepoes, wat is 't warm!" "Door en Nel, jullie zorgt wel voor onze logé's, niet waar?" "Ja zeker, moeder; ik zeg dan: hocus, pocus pas, 'k wou, dat ons.boertje weer Hansje was, en dan ..." lachte Nel. "Trekt Hans gauw zijn hanssopje aan," zei Bob. "Dan zijn we weer tweelingen." "Nacht vader, nacht moeder!"
De tweelingen en Fritsje kunnen met hun drietjes in den tuin spelen, wij hebben daarvoor nu geen tijd. Er kan hun geen ongeluk overkomen. Fox, hier oude jongen, breng dit boek eens naar binnen, dat heeft zeker iemand hier gisteren weer laten liggen, je weet wel, wie ik bedoel. Fox sprong en blafte, dat Bob de vingers in zijn ooren stak.
Ter juiste waardeering van Sh.'s stuk mag het nuttig heeten, met dat van Plautus eenigszins nader kennis te maken. Bij Plautus is geen onder 't leed gebogen vader, die, van zijn beide zoons beroofd, ze gaat opzoeken; de vader der tweelingen is lang dood; door een proloog worden wij ingelicht over het vroeger gebeurde.
Ze is een Grieksche, uit Lydië en ze gaat op de muziekschool. Ze leert fluit spelen, zingen, dansen.... Als je haar gebruiken kunt.... De dominus doet het alles met.... begonnen de tweelingen te plagen. Maar de dominus sloeg ze voor hun brutale monden. Kom, nog eens rond kijken, meende hij. Een uitroeper riep een neger uit.
Ook was het een allervriendelijkst gezicht, toen de meisjes den inhoud harer korfjes vóór haar op den grond strooiden, en de knapen hunne ruikers aanboden aan haar en de tweelingen en Alexander, en dat met menigen vroolijken uitroep en hartelijken gelukwensch vergezeld deden gaan.
Natuurlijk moest ieder even van de eau de cologne ruiken en daar Fritsjes zakdoek nergens te vinden was, kreeg hij een beetje op de punt van zijn schort. "Nu heb ik hier ook nog een paar oude kennisjes," zei vader, de portretten van de tweelingen en Julia gevende. "Och, paatje, hoe aardig," zei Leni verrukt. "Wanneer hebt u dat gedaan? Bob en Hans hebben me er niets van verteld."
O moeder, moeder!" riep St.-Clare uit, als in verrukking zijne gevouwen handen opheffende; en toen zich eensklaps bedwingende, kwam hij terug, zette zich op de sofa en vervolgde: "Mijn broeder en ik waren tweelingen; en men zegt, gelijk gij weet, dat tweelingen op elkander gelijken moeten, maar wij waren in alle opzichten elkanders contrasten.
Sterke slaven werden het meest gevraagd; jonge slavinnen.... Ja, beaâmde de dominus; het moet altijd een buitenkansje zijn voor mij.... Een gestolen jochie, hè? fluisterde de koopman, met een blik naar de tweelingen: zij voelden den neger de armen, de dijen en, vol belang, schudden zij aan zijn tanden, terwijl de neger roerloos bleef.
"Hans, Bob!" riep ze eenige keeren, toen zij ze niet vond. "Misschien zijn ze in slaap gevallen," dacht ze toen. "Maar dan moeten ze hier toch zijn. Wat is dat? Julia ook weg? O wee, het raam! Zou Julia op het dak zijn gegaan?" Op eens kreeg ze een vreeselijken schrik. "Als-als-de tweelingen...." Leni holde naar beneden. "Ma vader Bob en Hansje zijn nergens te vinden en Julia is op het dak."
Ik geef ook mijn neus er voor hij is wel klein, maar ieder geeft dáárom toch het meeste als zij hem er niet toe brengen om dat afschuwelijke kraaiennest, midden in de zee, te verlaten. Zij moeten ook spreken van de tweelingen en van den kleinen Alexander; want als dat mij veroorloofd is, dan wordt zijn voorhoofd het spoedigst weder glad.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek