United States or Ethiopia ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Fiks doorjakkeren, Gerrit!" zegt menheer Deze, de tree opvliegende. "Dat zegt hij ook," antwoordt Gerrit, de zweep toonende. "In twee uren naar Haarlem," beveelt de heer Die, zijn mackintosh dichtknoopende. "As ze 't niet in zeven kwartier kennen," zegt Gerrit, knipoogende, is er geen aardigheid an." "Nooit stappen; zelfs in 't zand niet, Gerritje!" roept mijnheer Zus, plaats nemende.
"Blijf-ie zitte, Eli?" "Nee-nee," zei-ie opgewekt. Voorzichtig liep-ie voor de blinde, 'r hand vasthoudend, tree voor tree, bracht 'r naar de zoet-walmende kamer benee, stak de lamp aan, verstrooid. "...Wat doe je? Wat doe je?" glimlachte ze: "voor mijn hoeft 't alweer nie!... Maar nou je hièr bin : je boterhamme staan in de kas... Neem-die medeen mee... Hoor je? Hoor-je?..."
De Koning stommelde Guenever na, die reeds met Lancelot en de tien ridders vooruit was gesneld en Keye volgde den Koning, hinkende, na, de steile, smalle trappen van den toren op en de kapelaan met de clerken en de hellebaardiers en alle serianten, zij volgden allen eerbiedig den Koning, tot de Koning hen vóór wenkte te gaan en hij achter-aan met Keye de eene treê na de andere zich moeizaam opheesch.
Het boek, dat ik lezen wou, werd tegen den muur gezet: ik klom eerst de ladder op tot de bovenste treê, en begon, mijn gezicht naar het boek keerende, boven aan de bladzij, en zoo wandelende naar rechts en links, acht of tien pas ongeveer, naar de regel lang was, totdat ik een beetje onder de lijn van mijn oog gekomen was; waarna ik weer opklom, en aan de andere bladzij begon op dezelfde manier en dan het blad omsloeg, wat ik gemakkelijk met mijn beide handen doen kon, want het was dik en stijf als bordpapier en in de grootste folianten niet meer dan achttien of twintig voet lang.
In de schuur en in de stal Daar zitten de muisjes overal, Op een steen Zit er een, Op een treê Zitten er twee, En op een stoel Zitten er een heele boel Kip, kip, blijf eens staan, Daar komt lieve Liesje aan, Kijk eens, met haar handje Grijpt ze in haar mandje, Strooit voor 't kipje op den grond Allemaal korrels in het rond. Zie je dat hooge vliegertje staan?
De tree werd opgeslagen, het rijtuig reed weg. Toen kreeg mevrouw Aubain een flauwte, en 's avonds kwamen al haar vrinden, de Lormeau's, mevrouw Lechaptois, de dames Rochefeuille, mijnheer de Houppeville en Bourais, om haar te troosten. In 't begin viel haar 't gemis van haar dochtertje heel smartelijk.
Davus! riep ik mijn knecht. Hij stond op, naderde. Davus, waarschuwde ik; ga met den voerman zitten op treê of bok van den wagen om de kunstenmakers te zien en pas op, dat het volk niets steelt.... Davus en voerman deden als ik beval.... ....Dit, dit was alles Delfi!
Kaïn en Abel op een bakkerswinkel: Kaïn sloeg Abel dood Al om een hoekje, Hier verkoopt men wittebrood En ook een koekje. Te Maastricht vindt men een blauwen gevelsteen, waarop een Engel, eertijds uithangbord, met dit rijmpje: In den Engel bemind, Treê binnen mijn vrind, Hier tapt men met pleizier Jenever en bier.
De katuil had dien heelen avond, zooals gewoonlijk in den herfst, op een treê van de groote ladder gezeten, die tegen het dak stond, en naar beneden gekeken op de paden en de grasvelden, om op ratten te loeren. Maar tot zijn verwondering vertoonde zich geen enkel grauwvelletje. In plaats daarvan zag hij iets, dat op een mensch leek, maar veel kleiner was, zich in den tuin bewegen.
Aan de overzijde stond een volwassen mannetjesleeuw, geen twintig tree van hen af, hen met fonkelende ogen aan te staren. Zij hadden hem in zijn ontbijt gestoord, want hij stond naast het karkas van een rietbok; en dat deze stoornis de koning der dieren niet welkom was, bleek maar al te duidelik. Hij zweepte zijn zijden met de kwast van zijn staart, en deed een onderdrukt en knorrig gebrom horen.
Woord Van De Dag