Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juni 2025
Taine vertoont daarom heel duidelijk het karakter van het geslacht van 1828. Hij is pessimist, omdat hij achter de illusies de bloote werkelijkheid zoekt als een harde wet; maar hij heeft een grootsch denkbeeld van het menschelijke. "Il s'agit toujours de décrire une âme humaine ou les traits communs
En zij droeg de finale, minder in overweldigende wanhoop, dan in weeke smachting voor, zoodat Pauls hooge borsttonen beter uitkwamen dan in het begin, maar het visioen was voorbij, het tooneel, het publiek, Fabrice waren verdwenen. "Adieu, ma Juliette!" zong Paul haar toe en zij antwoordde met een lichten kreet, waarin hij instemde: "Toujours
Hoewel de jonker geenszins met die geestigheid was ingenomen, en de opmerking hem zeer had tegengestaan, vorderde toch de wellevendheid, dat hij de woorden der gastvrouw met een kleine beleefde buiging beantwoordde. "Enfin," hernam mevrouw Van Tal na eenig stilzwijgen: "'t is altijd aangenaam als men wrijving van denkbeelden heeft. Toujours: "oui monsieur le président," dat is ouderwets geworden.
"Du courage Dans l'orage; Les amis sont toujours l
Mon ami! Uit het midden van een zonderling bonten optocht, die zich binnen het vierkant van een zeer groot tooneel heeft bewogen, trad August Helmond in een prachtig gewaad van parelgrijs satijn haar tegemoet. Hij boog de knie voor zijn Eva die zich de vroeger ontvangen prachtige kroon op de sierlijk golvende lokken heeft gezet, en ze reikt hem haar hand, waarop hij een teederen zoen drukt. En dan, van het rood fluweelen kussen 'twelk nogmaals die knaap alsof het Siebel uit de Faust ware haar met een kniebuiging kwam aanbieden, neemt ze een tweede kroon met fonkelend edelgesteente omzet, en ze drukt het kostbaar sieraad op het, voor haar neergebogen hoofd van den vriend. En een zeer hel licht blinkt weer eensklaps, en ze zegt: "Mon ami demain toujours!" Maar dat licht werd verblindend sterk; zij moest zich omwenden..... 't Was juist het oogenblik toen Helmond haar stem gehoord, en vluchtig haar oogen had gezien, en zij zich omwendde naar de donkere zij van het ledikant. En in den droom was het nu eensklaps een vuurrood licht 'twelk het helle en witte licht had vervangen. Ze kon nu de oogen beter geopend houden, en, hoe lang ze staarde dat weet ze niet, maar altijd en altijd weer zag ze daar een grijnzend satergezicht om den hoek van een geschilderden boomstam gluren; en dat wezen was geheel en al in 't rood en zwart gekleed; soms als een vleermuis, met een degen op zij; en uit zijn oogen bliksemden roode slangen; en het grijnsde akelig, en als zij de oogen neersloeg en naar den grond zag, dan vloog er een luik open in dien grond, en dan sloeg een roode vlam naar boven, en eensklaps was ook hij weder daar, hij met die roodzwarte kleeren en dien vleermuismantel, en hij zag haar scherp en altijd scherper aan, zoodat zij moest terugtreden. En eensklaps klinkt er een gillend krijschende muziek; en de zonderling bonte schaar van vrouwen en mannen zooals ze daar stonden, de mannen ter rechter- en de vrouwen ter linkerzijde van die geschilderde boomen ze vliegen nu eensklaps als dolzinnigen walsend en gillend dooreen; en hoe zij zich wendt en hoe zij zich keert, altijd staat dat wezen in het bloedroode licht, juist voor haar oog, nu eens lager en dan weer hooger; straks ten halve achter iets verscholen, en dan weer geheel en al zichtbaar, steeds met grijnzend sarrend gelaat, en terwijl het dan gillend zingt: Le veau d'or est encore debout, On encense Sa puissance, D'un bout du monde
Ik reed nog 'n flink eind, en riep toen, in 't voorbij rijden tegen een man op 't land: La route pour "Les Baux", monsieur? Toujours tout droit! Nu was ik heelemaal de kluts kwijt. En nergens een aanduidingsbord. Gelukkig was daar een eind verder een cantonnier aan 't werk, ik reed naar hem toe, vroeg hem den weg naar Les Baux. Vous l'avez passé depuis longtemps, m'sieu. Fallait prendre
Reeds van den vroegen morgen af snorren Ferminet en Teissier in hunne cabriolets van de eene schoone naar de andere; menige jonge vrouw, bij welke zij vast beloofd hadden te twee uren te komen, zit vruchteloos tot negen uren hen af te wachten; zij verwaarloozen de getrouwde dames, parce qu'elles ont toujours la ressource des toques.
Wie kon beter voor zulk een doel dienen dan de zwaar beleedigde vrouw? Maar hoe zou zij haar de omstandigheden mededeelen zonder er zelve in betrokken te zijn? Weder had zij er iets op gevonden "un vieux truc mais toujours bon" het oude middel van lage zielen, een naamloozen brief, waarbij men het groote voordeel heeft van buiten schot te blijven.
Toen ten jare 1644 de katholieken van Deventer over verdrukking klaagden, zeiden zij toch in hun verzoekschrift aan den Franschen gezant dat dit was »chose dure et jamais ouyë dans ces provinces, ou la liberté de conscience a toujours esté permise«. Vergeten mogen wij evenmin, dat vele katholieken de toepassing der vrijzinnige beginselen zeer moeielijk maakten.
ALPHONSE KARR heeft 'n gelyksoortige waarheid aangeroerd in z'n uitspraak: «hoe ge ook de zaak keert, wendt, draait, wyzigt, regelt, vormt, of vervormt il y a toujours un monsieur en habit noir qui décide.» Zóó is het! Men moet altyd terecht komen by 'n individu, al zy 't dan dat de zoodanige met meer of min recht verondersteld wordt optetreden in naam van velen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek