Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 13 juni 2025


"Ja, we gaan alleen naar het bloemenveld, een boeketje plukken voor grootmoeder," zei zus. "Ja, heerlijk." Trijntje ging langzaam terug en Tony, zus en Désiré gingen de laan weer in, staken den rijweg over die naar het dorp voerde, en kwamen op een voetpad dat door de wei- en bouwlanden liep. Spoedig waren ze op een groote vlakte, die bezaaid was met allerlei wilde bloemen.

Vader kwam even later weer terug een paar boeren hadden den man met den veldwachter, naar den toren gebracht. Juist kwam Tony thuis. "Moeder, ze zeggen dat van Buren een landlooper in den toren heeft en dat Désiré hem gepakt heeft, is dat waar?" "Ja," zei moeder, "dat is waar, hier zus, geef hem een stuk worst." "O, wat is dat lief van je Désiré," riep Tony. "Nu hou je toch wel van hem, ."

Désiré was al heelemaal gewend, ja het was net, of hij er altijd geweest was. "Nou ik es," zei zus: "Désiré, hier!" "Zie je wel, hij doet 't niet voor me," en ze stampte met haar voet. "Je hebt hem gisteren ook geslagen met dien stok," zei Tony, "dat vindt hij ook niet lief." "Ja, maar hij had Lijsje stuk gebeten," pruilde zus. "Hij heeft 't toch niet exprès gedaan; had die pop dan opgeborgen."

Op een doek staat de box en zus kruipt er in rond. Lijsje ligt in een hoek, haar wangen zijn afgeschrabd, een neus heeft ze al lang niet meer het paardje van Tony, dat twee wieltjes mist en overal kale plekken heeft, staat er ook bij en hier en daar liggen kegels verspreid.

Is die zoo dicht bij. Dat wist ik niet eens," zei Tony bij zich zelven. "Wacht, jongetje, je kon wel weer eens zwemmen, net als gisteren met vader. "Kom hier, Désiré." Hij zocht een grooten tak, ging naar den kant en wilde hem in het water gooien, maar bedacht zich ineens, dat hij eerst wel eens naar zus mocht kijken. Die zou het ook zeker graag zien.

En ze kon heel aardig meedoen, want Tony leerde het haar en hij vond het heerlijk als het kleine ding hooger durfde schommelen, dan de groote jongens. Toch was hij heel voorzichtig met haar. "Ja," zei hij dan, "het is toch een meisje en ze is nog zoo klein ook."

"Zeker om kennis te maken," zei Tony. "O, vader ik vind het zoo heerlijk. Ik zal heel goed voor hem zijn, dan zal hij wel veel van me gaan houden." "Dat is best," zei vader, "maar niet verwennen. Hij mag vooreerst niet in de kamer komen alleen in het speelkamertje en hij moet ook leeren niet in den tuin om te dollen en de bloemen en perken ontzien." "Ik vind hem zoo mooi."

"Ja," zegt vader, "Tony krijgt het grootste, omdat hij zooveel grooter is dan zus," en dan trekt ze heusch soms een lipje. Het was winter. Een gure wind blies door de ruiten naar binnen en had zus verkouden gemaakt. Niezen en hoesten van belang. Het was Zondag. "In de kamer blijven" zei moeder, "of je zou naar bed moeten." Vader gaat uit. "Tony ga je mee?" "Och nee, Pa!" "Neen? waarom niet.

"Bij grootvader, daar," wees zus, "over het bloemenveld." "O, wacht, op 'Nooit gedacht'". "Ja," zei zus onverschillig, ze begreep niet eens waarom het haar werd gevraagd. Werkelijk daar bewoog Tony zich, zuchtte en opende de oogen. Zus sprong op hem toe. "Tony, lieve Tony," riep ze en zoende hem. Hij keek naar al die vreemde gezichten zonder te begrijpen.

Toen kwam het ineens in haar op, dat ze iemand moest gaan halen. Ze had een boerderij gezien, daar bij de laan. Ze wilde er heen gaan, maar het was of ze niet kon loopen. Ze keek weer naar het water. Daar kwam Désiré terug. Heel langzaam. Zijn kop hield hij hoog op. In den bek had hij den riem van Tony. Zijn hoofd kwam even boven het water uit. Zijn lijf en zijn beenen hingen er in. De Redding.

Woord Van De Dag

schapenhoedster

Anderen Op Zoek