Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 juni 2025
Maar nu moet ik weer naar huis, anders is tante boos op me. Dag Evert!" "Dag!" zei Evert. "Elsje heet ik." "Dag Elsje. Kom je morgen weer?" "Neen, dat denk ik niet," zei Elsje lachend. "Ze zal nog wel eens voorbij komen," zei de vrouw, ziende dat Evert een lipje trok. "Dag Elsje, dank je nog wel voor je hulp." Elsje nam een beetje haastig afscheid.
Mama Van Naslaan bleek van eene meening te wezen tegenovergesteld aan die, welke haar lief kind met het zoetste lipje der wereld had beleden; zij geloofde veeleer dat haar Koosje niet alleen iets, maar zelfs zeer veel vermocht, en knikte haar daarom toe, ook iets in het midden te brengen, waarop mevrouw Dorbeen zei: "Wel ja, laat je ook reis hooren, Koosje! ik heb nu mijn plicht gedaan!"
De bloemen van dit geslacht kenmerken zich allen door het eigenaardig gevormde lipje, dat den vorm van een muiltje heeft. Zeer vele soorten van dit geslacht zijn voor kamercultuur goed geschikt, met uitzondering echter van die, welke in Europa en Noord-Amerika te huis behooren. Al deze soorten moeten in den tuin uitgeplant worden, waar zij een fraai effect kunnen maken.
Haar mooie oogen stonden stroef en haar lipje hing een beetje neer. Hij had al meer gehoord dat ze soms wel een ietsje grillig kon zijn; hij had het zelfs een paar keer ondervonden al. Nu ook. Hij glimlachte zoet en nam streelend hare hand onder de tafel.
Blijf je niet met me spelen van ochtend?" "Neen, neen, nu niet, een anderen keer." "Hè, waarom nu niet?" vroeg Evert weer met een pruilend lipje. "Stil jongen, niet lastig zijn," zei zijn moeder. "Elsje komt wel eens gauw weer terug, is 't niet Elsje? Ze moet ons dan nog een heeleboel vertellen.
Maar alle uitwendige teekens van toorn of verveling wist hij oogenblikkelijk onder een glad masker van gedweeë onverschilligheid te bergen, toen Francine, die hij had ontboden, binnentrad. Hij ging haar spoedig te gemoet. Hoe vaart ge vandaag, melieve? Ze liet het liefelijkste lipje, dat ooit onder Gods hemel bloosde, monkelend neerkomen.
Een lipje trekt ze, maar broer is al bij haar, wipt over het hek en neemt haar in zijn armen, voordat de bui losbreekt. "Snoezebol, dag lekkere schat," en de wilde jongen houdt zijn kleine zus toch heel voorzichtig vast en drukt zijn dikke wangen tegen haar pruilend mondje. "Da! da!" ze wijst naar boven in de boomen, waar een leger musschen wacht tot moeder straks de kruimels op het pad strooit.
Zijn neefje was namelijk met een hangend lipje bij het roer gekomen en toen in tranen uitgebarsten. Hij deed hem allerlei vragen, eerst op vleienden toon, daarna kortaf: Of hij zich gestooten had? Of hij geschrikt was? Of hij het koud had? Of hij misselijk was? Of hij mal was? Op alles gaf het kind een onveranderlijk »hu! hu! hu!" tot antwoord.
"Ja," zegt vader, "Tony krijgt het grootste, omdat hij zooveel grooter is dan zus," en dan trekt ze heusch soms een lipje. Het was winter. Een gure wind blies door de ruiten naar binnen en had zus verkouden gemaakt. Niezen en hoesten van belang. Het was Zondag. "In de kamer blijven" zei moeder, "of je zou naar bed moeten." Vader gaat uit. "Tony ga je mee?" "Och nee, Pa!" "Neen? waarom niet.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek