Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 juli 2025
Goedele's haar kriebelde om zijn neuze en lager bukte hij, fluisterend: 't Is 't nieuwe seizoen, melieve.... Nu juicht tallenkant de liefde die hier vóor maanden te juichen begon, hier eeniglijk. Nu klatert het zonnevuur en laait op met den vlammigen brand van ons lijven. Zijt ge gelukkig? Bemint ge mij? Ze lachten alle twee en brachten hun gretige lippen samen.
"Ik dank u, Amelia!" zeide de Heer Bos, met aandoening: "waarlijk! het is kinderachtig van mij, aldus aan een nietig meubel te hechten; maar ... gij weet het, melieve! dat ik bij wezenlijke rampen mijn gemoedskalmte niet verloren heb: en gij zult mij deze zwakheid ten goede houden.
Ze had halvelings de deur opengeduwd, als hij haar reeds in zijne armen ontving en haar, onder driftig zoenen, telkens bedankte dat zij toch weer gekomen was. Hij staarde diepe in hare oogen: Melieve! Johan! Ze lachte hem gulzig tegen, en lei hare hand om zijnen schouder, en leunde met haar voorhoofd op zijne borst.
Mariette zegt, dat hij zeer aardig geweest is en ik moet u bedroeven hij heeft in het geheel niet naar u verlangd, in het geheel niet, zooals uw trouwe heer gemaal gedaan heeft. Nog eens merci, melieve, dat ge mij een dag meer geschonken hebt. Onze lieve Samowar zal er geheel door verrukt zijn." Weet je: ik raad je aan haar vandaag nog te bezoeken. Haar hart deelt in alles en allen.
"Neen!" riep zij uit, toen zij hem zag, en de tranen kwamen haar in de oogen: "Neen, als het zoo voortgaat, zal het nog veel vroeger komen!" "Wat, melieve?" "Wat? Ik wacht en kwel mij hier, een uur, twee uren.... Maar neen, ik wil niet, ik kan niet met je twisten! Je zult wel niet vroeger hebben kunnen komen! Neen, ik wil niet verwijten."
Zie naar de loovers, melieve! die luchtig Glinstren in den zonneschijn Zie, hoe ze zweven en beven, en vluchtig Schaduwen schilderen, grillig en fijn, Op de zonnige zoden! Zie, hoe het blauw, aan den hemel ontvloden, Schittert tusschen groen en geel! Vlinders in ’t loover-gewemel gevloden, Blinken als bloesems op wiegenden steel, Bang dat vinken ze vingen.
Anna nam het blad voor zich, schoof het weer weg en zeide: "Dolly! hij heeft er mij over gesproken." Dolly zag Anna met strakke blikken aan. Zij verwachtte deelnemende gelegenheidsphrasen te hooren, maar Anna hield zich daar niet mee op. "Dolly, melieve!" sprak zij, "ik wil hem niet voorspreken, want dat is onmogelijk. Ik heb eenvoudig erg met je te doen, ja heel erg met je te doen."
"Zoo ziet gij, mijnheer Kortenaer," antwoordde freule Bertha, eensklaps in een min of meer sententieusen toon vervallend, "dat men verkeerd doet, te spoedig het ergste te vreezen." En toen, zich weder met haar gewone opgeruimdheid tot Lidewyde keerend: "Zeg mij nu, melieve, hoe zullen wij doen? Verlangt gij, dat ik jufvrouw Visscher schrijven zal, of schrijft gij liever zelve?"
"Nu dan, adieu, melieve," zeide Betsy en stond op. Zij kuste Anna en verliet de kamer. Alexei Alexandrowitsch deed haar uitgeleide. "Alexei Alexandrowitsch, ik ken u als een waarachtig edelmoedig man," zeide zij, terwijl zij in het kleine salon bleef staan en zijn hand vast drukte: "Ik ben u een vreemde, maar ik bemin en acht u zoozeer, dat ik mij een raadgeving veroorloof: Ontvang hem.
Nauwelijks had Anna haar koffie gedronken, of Lydia Iwanowna werd reeds aangediend. De gravin was een groote en corpulente vrouw, met een ongezonde, geelachtige gelaatskleur, maar prachtige, dwepende, zwarte oogen. Anna hield van haar, maar vandaag was het haar, alsof zij voor het eerst al haar gebreken bemerkte. "Nu, melieve?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek