Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juni 2025
Hij was opgetogen met een mooi rapport thuis gekomen en vader en moeder waren ook heel blij. "Nu!" zei moeder. "Wat dunkt u, vader, zoo'n flinke jongen mag wel eens een extra'tje hebben." "Ja, zullen we het dan maar doen?" vroeg vader lachend. "Wat doen," zei Tony en keek van vader naar moeder, maar zij lachten en zeiden nog niets. "Watte, moesje?" vleide zus.
Daar waar die punt uitsteekt, gooi daar nog eens, dan komt de stok misschien aan den overkant." "Ja," zei Tony, "dat is leuk, kom mee!" Langs den schuinen kant ging hij naar beneden. Hij dacht er niet aan, dat hij iets verkeerds deed. Een smalle strook steenachtige grond stak een eind de rivier in. "Ik durf eigenlijk niet verder," zei hij nog. "He flauw!" zei zus. "Nou ga jij dan."
Met vereende krachten sleepten ze den drenkeling tegen den kant op. Désiré, hijgend van inspanning, likte hem aan alle kanten. Zus boog zich over hem heen, riep hem bij zijn naam, kuste hem, maar Tony's oogen waren gesloten en alle liefkoozingen maakten hem niet wakker. Zus bemerkte niet eens, dat Désiré ook haar belikte en dat zijn groote kop, vlak naast haar gezichtje over Tony heenboog.
Er kwamen wel eens jongens bij Tony in den tuin spelen, maar als zus niet mee mocht doen, konden ze wel heengaan. Daarom moest zus leeren slootje springen; op een smallen plank loopen over de sloot, knikkeren op z'n jongens; hoepelen, duikelen in het gras en aan den rekstok; in een boom klimmen, hardloopen en meer van die jongensspelen.
Als Tony op school was, speelde zus met haar poppen, maar was hij thuis dan lagen de arme kinderen vergeten in een hoekje of Tony moest mee huishoudentje spelen; anders was zij jongen mee. Het liefst had ze een oud pakje van Tony aan, dat hij haar met de schoonmaak eens voor de grap had aangetrokken.
Zus antwoordde niet, ze stak even de hand uit met de worst, maar trok die ook weer dadelijk terug, toen Désiré ze had aangepakt en vluchtte bij moeder, die haar op schoot nam en tegen zich aan drukte. Maar Tony sloot vol verrukking zijn vriend in de armen, die zijn lief zusje gered had. "Moeder," zei hij nadenkend. "Weet u wat ik zoo jammer vind.
"Net poppehaar," zeiden de menschen en dat vond Tony leuk om te hooren. Niemand mocht van zus iets kwaads zeggen. "Hij bederft haar," zei Moeder vaak, als hij alles aan zus wou geven, of het grootste stuk voor haar uitzocht. "Eerst kijken, wat het mooiste is," zegt hij dan. "Hier, dit is beter, laten we ruilen."
"Dat is zeker, ik ben blij dat we hem hebben. Kom, hier trouw beest. Je zult het altijd goed bij ons hebben, hoor," en iedereen op zijn beurt haalde den hond aan, die kwispelstaartte van plezier. "Désiré!" riep Tony. Toen sprong zus naar hem toe, bracht hem bij Tony wipte op de teenen, boog zich over hem heen met haar arm om Désiré's hals en fluisterde "Nu houd ik ook van Désiré, hoor.
"Hij zei, wat van zus en, dat laat ik niet zeggen, hij zei: 'ze is een akelige kribbekat." Zijn oogen stonden zoo kwaad; hij balde de vuisten of Bert weer voor hem stond. "Maar nu heb je toch bewezen, door je bebloeden neus en zijn blauw oog of wat je hem hebt gegeven, dat het niet waar is," zei moeder ernstig. Tony zag moeder eens aan, hij begreep niet of moeder wel meende, wat ze zei.
"Kijk, Tony, mooi hè," draag jij ook wat, dan maken we er thuis een boeket van." "Ja prachtig," antwoordde Tony, "leg ze maar even neer en kom eens mee, zeg. Daar achter die boomen, vlak bij, is een groot water. Je weet wel, dat we laatst ook gezien hebben, toen we wandelden. Daar zullen we Désiré even in laten zwemmen, niet. Kom mee" en hij trok zus haastig mee naar de rivier.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek