Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 mei 2025
De beide meisjes spraken fluisterend met elkaar, totdat Trijntje opsprong. "Daar ben ze!" Zus werd door den schok wakker. Ze droomde dat Tony in het water viel en toen Trijntje haar op den stoel voor de bedstee neerzette, riep ze: "Désiré, help dan toch." De hond was ook ontwaakt.
"Désiré," riep Tony bij de plaatsdeur. De hond lichtte langzaam den kop op. "Hij hoort zijn naam al, moeder. Zal ik de jongens maar niet om twaalf uur meebrengen?" "Nee zeker niet, we moeten vandaag om twaalf uur eten voor vader, dat weet je wel." "Nou dan maar om vier uur, dag vader, dag moeder, dag zus, dag Désiré!" en weg was hij.
Voortaan zeide zus er niets meer van als Désiré mee uit ging, ze was niet onvriendelijk voor hem, maar haalde hem toch nooit aan zooals vader en moeder, en de anderen deden of speelde niet met hem. Het kostte haar nog steeds moeite hem niet weg te duwen, als hij tegen haar opsprong of zijn goedigen kop in haren schoot legde. Uit logeeren. Tony had vacantie gekregen.
Hij liet een klagend gehuil hooren, liep zus na en keerde weer terug naar Tony; keek naar den man en likte Tony in het gezicht. Toen keek hij weer op naar zus en schoot eensklaps voort haar na. Bij de boerderij gekomen, liep zus, gevolgd door den hond, het hek in, maar toen durfde ze niet verder en draalde besluiteloos. De hond begon te blaffen.
Voor het raam kijkt hij nog eens naar binnen, drukt zijn neus tegen de ruiten, om te zien of zus al getroost is. Zij kijkt om en lacht om den platgedrukten neus en zegt: "Straks gaat Tony mee spelen." "Zeker," zegt moeder, "straks" en zus weet, dat hij het doen zal en is tevreden. "Maar Tony, jongen wat heb je nu weer uitgevoerd?" zegt moeder verschrikt. "Kind, ben je gevallen?
"Dat u een lieve grootmoeder bent," zei Tony, greep grootmoeders hoofd en stopte haar een paar lekkere donkere vruchten in den mond, "en dat grootvader, de beste grootvader is van de heele wereld, hè Désiré, wat zeg jij." En Désiré zei niets, maar kwispelstaartte; hij was het toch heelemaal met Tony eens.
"Laat ze toch praten, jongen, ze zeggen het immers, om je te plagen, omdat ze weten, dat jij je er boos om maakt," vervolgde moeder, maar Tony bromde zooiets van: daar hebben moeders geen verstand van, die zijn geen jongens geweest, doch hij zei het maar niet hardop. Zijn neus deed hem erg zeer. Zus had medelijden met hem, ze troonde hem mee en speelde met hem.
Désiré legde zijn grooten kop in den schoot van zus, en zij duwde hem niet weg, maar streek met haar handjes liefkoozend over zijn hals. Zoo zaten ze stil en het duurde niet lang of zusjes hoofd, viel op zij en steunend op den kop van den hond, viel het kleine kind in slaap. In de bedstee werd het ook stil. Tony was eveneens in slaap gevallen.
Net zooveel als allemaal net zooveel als jij." En Tony kwam overeind en in een omarming nam hij zus en Désiré. "Ja, jelui hebt me samen er uitgehaald. Wat ben ik blij wat ben ik blij." En de groote menschen zagen elkander aan en grootmoeder zei: "Dat is een zegen des Heeren," en moeder knikte van ja. Spoedig was Tony weer hersteld. Hij was er prachtig afgekomen.
Hij was te water gesprongen en zwom met alle kracht naar de plaats, waar zijn kleine baas dreef. "Gauw, Désiré, gauw," riep het kind, voelend, dat hij zonk. Zus gilde maar steeds door. Ze zag haar lieve Tony al dieper en dieper in het water zinken, ze zag, dat hij verdween, voordat de hond hem nog had bereikt en ze sloeg de handen voor de oogen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek