Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juni 2025
"O Trijntje, ze dragen Tony, hij is in het water gevallen." Trijntje verbleekte. "In het water en" .... ze liep de mannen tegemoet. Op het zien van haar angstig gezicht riep het meisje: "Hij is gelukkig weer bij, hoor, Siem de zwemmer heeft hem geholpen." Trijntje lichtte de jas op en keek naar het bleeke gezicht. Tony keek haar even aan, maar zei niets.
Ze was bang voor dien rooden dikken man, die zoo raar deed, bang voor Tony, die daar zoo stil lag en ze greep ineens den grooten kop van Désiré en drukte zich vast tegen hem aan. Ze voelde, dat hij haar beschermen zou. "Toe kindje," hijgde de man, "ga toch, daar is een huis. Haal gauw hulp of het is te laat. Ik kan je broertje alleen niet helpen. Ga, gauw."
Ik heb hem toch immers ook van grootvader gekregen en hij heeft hem nooit gezien. Dat is toch ook gek!" "Nou dan zal je opa het ook wel prettig vinden. Het is er immers nog veel meer buiten dan hier. Hij zal wel gauw zorgen den weg te kennen, dat hij los kan loopen." "Ja natuurlijk, hij is zoo slim," antwoordde Tony trotsch op zijn lieveling.
"Kom, je mag niet zoo jaloersch zijn, Tony komt gauw weer thuis, help moeder maar plukken," hernam moeder, die dacht, dat het alleen daarom was. En zus begon haar te helpen, bang dat vader en Tony komen zouden. Ze vloog niet op, hen te gemoet, toen ze in den tuin kwamen, om Désiré naar het hok te brengen. "Wat is er met Désiré," riep moeder tegen hen.
"Vader, moeder," riep hij zacht en begon te schreien, "ik dacht, dat ik verdronken was, ik zal het nooit weer doen." Toen viel zijn oog op zus en den hond en hij lachte door zijn tranen heen. "Hij heeft je er uit gehaald," zei zus nog eens weer. "Zoete hond." "Heb ik het niet gedroomd?" vroeg Tony. "Neen," zei vader, "hoe is het nu? Hoe voel je je?"
"Neen, Tony, en hij heeft z'n oogen dicht; gaat u mee alsjeblieft, ik ben zoo bang," riep ze ineens vertrouwelijk, greep de rokken van het meisje en wilde haar meetrekken." "Ja, ik ga mee hoor, wacht even. Teun, Jacob!" riep ze naar binnen, "kom gauw mee, er is een in het water gevallen."
Soms wilde ze niet meer met Tony uit, omdat hij Désiré meenam en al schreide ze dan ook niet, toch vond ze het naar, dat hij liever met den hond uitging en haar thuis liet. Hij deed het, omdat moeder niet wilde, dat ze altijd haar zin kreeg, maar het hinderde hem altijd. 't Was een warme zomerdag. Alle deuren en vensters van het huis stonden open, zooals ze buiten zoo dikwijls doen.
Moeder vertelde het beneden aan Tony en vader, maar niemand sprak er meer over later. Gelukkig werd de poot gauw weer beter en kon Désiré weer heel gauw draven en springen als vroeger. Zus keek niet naar hem om, deed hem niets, maar ging hem een beetje uit den weg en vond het nog steeds niet prettig, als hij mee uit ging.
Twee, drie, vier stapjes wips daar ligt ze weer in zijn armen, kraaiend van pret. Vader is thuis gekomen en roept lachend: "Hallo!" terwijl hij den tuin in komt. Het kraaiende tweetal kijkt op en Tony roept vader toe: "Kijkt u, vader; zus loopt. Toe zus!"
Blazend en puffend kwam hij naderbij en riep: "Wat is er gebeurd? Heeft die jongen in het water gelegen?" Zus keek hem verstomd aan. "Hoe lang is het al geleden" vroeg de man verder, terwijl hij snel zijn stok en pet neerwierp, zijn jas uittrok en bij Tony neerknielde.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek