Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 mei 2025
Plotseling zette hij zijn voorpooten vooruit en met de achterpooten schoppend rekte hij zich eens ter dege uit, terwijl hij zijn bek opensperde en gaapte. Zus schoot gauw terug, maar Tony lachte om dien grooten bek. "Is die nu heusch voor mij, vader?" vroeg hij ongeloovig. "Heusch voor jou," zei vader, "als je goed voor hem zorgen kunt, zijn hok schoonhoudt en voor zijn eten zorgt.
Eindelijk waren ze beiden klaar beneden en toen vader even later ook binnenkwam was het: "Nu 't cadeau. Ga maar mee jongens." Mee waar mee? Vader stapte lachend naar den tuin. Tony keek onder vaders beenen door en zus riep telkens springend van pleizier: "Ik weet 't, zus weet 't." Daar stond een klein, groen huisje op de plaats, dat er vroeger nooit gestaan had.
Maar nu begint zus te zeggen, "kijken wat het grootste is," en dat neemt zij dan, alsof het haar toe komt. "Dat is niet lief van zus en ik wil het niet hebben," zegt moeder, "geef Tony dien grooten appel, hij is de oudste." "Och, laat u maar, moesje," en Tony springt tevreden weg met het kleinste deel, als moeder niet doorzet.
"Had jij hem niet in de kamer gelaten. Hij mag mijn pop niet opeten." "Jij mag hem niet slaan." "'t Is een naar beest, ik houd niet van hem," snikte zus nu en liep weg, om haar troost bij moeder te zoeken. "Moe, Tony is kwaad, omdat ik Désiré heb geslagen, en hij had toch Lijsje verscheurd. Tony is niks aardig en Désiré is een nare hond."
Daar was hij er bijna. Het hoofd van Tony zonk lager. "Toe dan, goeie hond, toe lieve Désiré, toe dan." "O lieve Heer, laat hem niet verdrinken," bad ze; boog verder voorover en greep een stuk van Tony's blouse. Ze trok en trok zoo hard ze kon. De hond spande zich nogmaals in, lichtte den kop wat hooger op en zette de voorpooten op den oeverrand.
Zus kijkt er niet naar om, ze schuift, zittend op één been, heen en weer over den grond en kraait tegen de vogels en vlinders omhoog. Daar trekt ze zich aan het hekje op, zij staat! "Boer! Boer!" De beide armpjes strekt ze naar Tony uit en plof daar ligt ze languit op den grond, boven op het arme Lijsje en de kegels.
Pas op, niet met dien vuilen zakdoek." "Nee moe nee! ja!" snikt Tony. Hij wrijft zijn vuilen zakdoek over zijn bebloeden neus en vuil gezicht, wat het niet beter maakt. "O, Tony!" roept zusje verschrikt "het bloedt, het bloedt allemaal" en ze zet het op een schreien. "Stil kindje, kom, gauw mee naar de pomp Tony," en moeder houdt het hoofd onder den helderen waterstraal, wat beter helpt.
Moeder kuste haar schreiend; vader liep dadelijk naar het bed, greep de afhangende hand van Tony en streelde zijn gezicht. Ook Désiré kwam bij het bed en duwde zijn kop onder moeders arm door, om Tony te zien. "Désiré," zei moeder en streelde hem, weer greep zus zijn kop en legde haar krullebol er tegen. Zoo stonden ze toen Tony de oogen open deed.
Een jaar was voorbij gegaan sedert Désiré bij Tony kwam en het was een prachtige, groote hond geworden. Tony was ook flink gegroeid en hoe langer hoe meer was hij van Désiré gaan houden, die zeer gehecht was aan zijn kleinen baas. Désiré was ook voor zus heel lief maar haar afkeer van den hond was eer toe- dan afgenomen.
Wip! zij bij hem in bed; met haar knikkerzakje in de eene hand trekt zij met de andere de dekens weer van zijn hoofd. "Tony, ik feliciteer je met je verjaardag! Tony!" Nu werd Tony op eens bewust van de heerlijkheid van dezen dag en schudde de slaap van zich af. Met een ruk kwam hij overeind en knipoogend greep hij de mooien knikkerzak. "O, ik ben jarig vandaag!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek