Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juli 2025
Hij meende Etienne te zullen zien opspringen met zijne gewone luidruchtigheid en hij begreep niet, dat zijn jonge broêr zitten bleef, de ellebogen op de knieën en het hoofd in de handen. Kom je? vroeg hij verbaasd. Ja, kom dan toch, Etienne! sprak Théodore. Maar laten we langzaam oploopen, Otto, ik wou je iets zeggen.
Otto liep langzaam den breeden, slingerenden weg af, maar hij zag niets, en ten laatste riep hij ook: Théodore! Etienne! Een zware stem antwoordde hem, en op dit geluid sloeg hij een zijpad in. Hij zag zijn twee broêrs, verloren in het donker, zittend op een bank. Hun gezichten kon hij ternauwernood onderscheiden. Er wordt zeer naar je verlangd! sprak hij. De bowl is verschenen!
Ja, dat was juist het dilemma. Die goede mevrouw Erlevoort, sprak mevrouw Verstraeten. Percy heeft immers geschreven, dat hij in de laatste dagen van Juli komt; nu, Van Stralenburg kan niet langer blijven dan tot den 20sten, schrijft Théodore.
En hij nam met een tevreden blik haar nogmaals goed op, hij vond haar een echte Erlevoort, nu hare fierheid zijn ingeboren familietrots gestreeld had. Maar wat zeg je van Eetje? vroeg mevrouw verheugd. Die komt hier studeeren! De komst van meneer is mij een aangename verrassing! sprak Théodore met een deftige buiging. Frédérique begon weer te lachen.
Je kan begrijpen, hoe ongelukkig mama was, toen Cathérine en Suzanne trouwden en ze haar verlieten.... Ik geloof, ze zou het liefst een soort van hôtel laten bouwen, waar ze ons allemaal in kon herbergen, Théodore en Howard en Stralenburg en al de anderen.... Goede, goede mama! Ze zwegen beiden een pooze.
Omdat ik mijzelve als een zottin op een hoog voetstuk stel, omdat ik mij, zooals Théodore het uitdrukt, "voel"! O, zeker, ik weet het: Paul heeft zijn fouten, Paul heeft groote fouten, maar ik hoû van hem met zijn fouten, ik hoû misschien wel van hem, omdat hij egoïst is, omdat hij niet een ideaal van genie en deugd is, maar een mensch met zijn goed en zijn kwaad!
Ach ja, in den zomer, ik voer niets uit! riep Etienne oprecht. En den vorigen winter! Hard geblokt, zeker? Etienne zuchtte. Ach neen, maar God! dat weet ik nou wel! Je begrijpt, ik zal toch wel eens klaar komen. Ik zal zien; ik zal... ik zal werken. Otto glimlachte, maar hij gevoelde medelijden met Etienne... Etienne en werken! Goed, dat is tenminste eene belofte! sprak Théodore onverbiddelijk.
Hij wist, dat hij zwak was, dat het houden van zijne belofte hem veel zou kosten. Hij had nooit geweten, dat hij kwaad deed; hij had nooit gedacht, dat hij zijn mama, Mathilde, Théodore, en de kinderen benadeelde door plezier te hebben en fijne soupers met zijn clubgenooten te bestellen, en dit alles warde nu in zijn hersens dooreen als een amalgama van onaangename zaken, waarin hij geen gat zag.
Hij wilde vertrekken, maar zij nam zijn hoofd tusschen hare handen en zoende hem. Je bent een beste jongen, dat je naar de Horze gaat. Wat zal mama blij zijn! En Théodore, vooral als hij hoort waarom je meêgaat! sprak zij vriendelijk. Hij was recht vroolijk, dat zij verzoend waren, en zij hoorde hem weldra, fluitende, de treden der trap afspringen.
O, dank je wel! antwoordde Eline hartelijk, terwijl zij een oogenblik Georges' stoel naast mevrouw innam. Marie was zeer bleek geworden maar het viel niet op onder haar witte voile. Théodore schrijft dat Suzanna en Van Stralenburg met de kleine bébé over een week bij hen komen logeeren en mama was een en al agitatie. Wat, wou mama naar de Horze gaan? En Howard komt hier?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek