Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 31 augustus 2025
Nu dan! riep hij weer opgewonden uit toen Rezia had geëindigd, en beschreef, naar Kalidasa's Jaargetijden, de ontvangst van den minnaar door de, voor hem bij den terugkeer van den zomer getooide bruid: "In 't loofpriëel, van bloemengeur doortrokken, Drinkt hij den wijn, ligt door haar mond beroerd; Een lieflijk lied weet Kama hem te ontlokken, Door teedre min tot dartel spel vervoerd.
Zie! langs de wijde kimmelijn Rondom, veel dichtbevolkte steden, Braaksels rookend in de heemlen klaar! Hoor dien kreet van wanhoop zwaar! 't Is zijn zachte en teedre geest die treurt Om 't geloof door hem ontstoken. Zie opnieuw! de vlam die hoog zich beurd' Tot een glimworm-lamp ineengedoken: De overlevenden rondom de kolen Verzaamlen zich ontzet. Vreugd! vreugd! vreugd!
En dit is het: Nooit deden Liefde en Medelijden bleeken Een schooner aanschijn, meer bewondrenswaard, En nooit heeft zulk een teedre glans verklaard Stil-droevende oogen, 'wijl hun tranen leken, Dan wen, als woudt ge om hulpe voor mij smeeken, Uw blik op mijn ellendig wezen staart, Zoodat mijn hart soms vreezen moet als waar 't Om u verdeeld en van zijn heil geweken.
Zoo werd u 't wigt der kommervolle dagen ten lest te zwaar en naamt ge, t'enden raad, uw daadkracht saam tot éénen wanhoopsdaad, de pijlers breekend die niet konden schragen zachte, bescheiden broeder! teedre vrind! te vroeg gebooren kind van beeter tijden, waarin der menschen vluchtige uuren glijden met ligter gang, en elk zijn bloeitijd vindt,
De nacht ijlt van mijn doove zinnen En rooft hun wonderlijken waan, Het licht daalt door mijn oogen binnen En doet mijn lippen opengaan. Zie hoe de teedre weide' ontwaken, Waar stilte met de stilte speelt, Nog lijkt het leven zonder sprake Nog lijkt de wereld maar een beeld.
Zij begon met zoete klinkende stem te spreken. Maria's hart hing, en haar mond was open. Zij hing naar haar toe, een peer naar zijn boom. "D' achturendag. Wij vragen hem omdat de vrouwen niet sterk genoeg zijn, en omdat de eeuwge krachtsinspanning in fabriek ons, vrouwen, sloopt. Daar zitten wij 't eentonig werk doende, onze teedre zenuwen verstompen door den blik op de machine.
Welke onredzame steenteekeningen, waardig den komischen vloek van Bilderdijk: Een steenen hart, een hoofd gevoed met keien, Beelde aap of hond in kouden steendruk uit, Waar gloed noch smaak hun warmen glans in spreien En 't zielsgevoel de teedre borst voor sluit! ................................................. Maar weg dat tuig, dat kunstverwoestend knoeien!
Zij breekt den schors van waan die haar omsluit en neigt tot nadering aan vreemde dingen. Door 't naaste, wat niet-eigen is, gestuit baart zij dan teedre ranken, die 't omringen en gansch tot eigen-worden willen dwingen en geeft zich vangeling aan de¯eigen buit. 't Gaat dan om eeuwig heil! want ach! wie beurt wat aan een schaduw zich heeft willen hechten?
Alle sterren stralen Aan den hemeltrans In den stroom zich spieglend Met verhoogden glans. Kom zoele zuiderzucht, Maar laat geen wolkje komen, Verduisterend de lucht, En Zara's teedre droomen Jagend in ijle vlucht.
Mijn moeder! ach, die reine, teedre ziel, Wat is zij vroeg verreisd naar beter sfeer! Ik telde geen drie jaar, toen zij me ontviel. Al wat een mensch kan worden, werd uw kind: Een Godskind, een verloste van den Heer! Dat is genâ, dat deed de Alzegenaar, Maar ook op uw gebed! Niet waar? 't Is waar. 'k Heb dikwerf met onze ouders u herdacht. Is X. hier? Ja. Dat had ik niet verwacht.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek