United States or Bahrain ? Vote for the TOP Country of the Week !
Tensa, thensa, een praalwagen, met goud en ivoor versierd en van een hemel voorzien, waarin bij plechtige optochten, o. a. bij de opening der ludi Romani en der Megalesia, de beelden van verschillende godheden, op matrassen en kostbare spreien uitgestrekt, door de straten en over het forum te Rome werden gevoerd.
Naar dezelfde berekening voorzagen ze mij van lakens, dekens en spreien, tamelijk voldoende voor iemand, als ik, die zoolang aan ontberingen was gewoon geweest.
Lage zetels omdeden 't lekkere vuur, dat langs welriekende sperrescheiers opvlamde, en pelsen matten legden onderaan een doezelige zoetigheid. Deze plaats gaf met een dobbele deure toegang tot de slaapkamer. Hier was met voorliefde het minste hoekje mooi-gezellig gemaakt en midden-in stond de breede sponde, geheel en al met kanten spreien bedekt en omhangen met doorzichtige voolen.
De Lion zal zijn tapijtje niet spreien, zegt Bébert, achter mijn rug, tegen André en ik zie ze wel knipoogen, en wantrouw vooral Bébert. In den Rocher de Cancale buigt de dikke waard ons te gemoet. Het lokaal is heel vol, nu het regent. In een hoek zitten visschers te kaarten.
Zelfs gravinnen mogen niet "la chambre verde" hebben. Stof, bont en kleur van dekens en spreien is voorgeschreven. Op het dressoir branden voortdurend twee groote lichten in zilveren kandelaars, want de blinden van de kraamkamer worden eerst na veertien dagen geopend! Het opmerkelijkste evenwel zijn de staatsieledikanten, ledig evenals de koetsen bij de begrafenis van den koning van Spanje.
Of 't innig plichtgevoel aan 's levens ader knaagde; 't Zij dat de Godheid-zelv dien invloed wederhield Die 't hemelzalig mensch- en englendom bezielt; Iets schriklijks scheen in eens zich op 't gelaat te spreien. Elpine schokte, en wilde, en ach! zy kon niet schreien. Haar tong verstijfde. Wat schrikbre bliksemstraal, Wat donder op dit hart! ô laat my, laat my sterven!
Welke onredzame steenteekeningen, waardig den komischen vloek van Bilderdijk: Een steenen hart, een hoofd gevoed met keien, Beelde aap of hond in kouden steendruk uit, Waar gloed noch smaak hun warmen glans in spreien En 't zielsgevoel de teedre borst voor sluit! ................................................. Maar weg dat tuig, dat kunstverwoestend knoeien!
Gij slaven van uw zilver, Die 't recht der menschheid schent, Toont menschlijke gevoelens Eer gij ze in ons ontkent! Sic juvat perire. O zoete sluimring in der graven schoot, Wanneer 't geloof de peluwe mag spreien! Hoe heerlijk is het sterven voor die schreien, Die schreien en verlangen naar den dood! Ziet gij dat bed, waar duizend bloemtjens staan, Die geurend biddend, fluistrend Amen zeggen?
Woord Van De Dag