United States or Cameroon ? Vote for the TOP Country of the Week !
Immers uitvallen van dien aard onderstellen nog een besef van vatbaarheid voor genot, hoe dikwijls gevoelen de ongelukkigen niets dan het wigt des juks, dat hunne schouders neerkromt! "Zoo ik nog vrij man ware!" zeiden wij, "wanneer ik nog alleen in de wereld stond!"
Zoo werd u 't wigt der kommervolle dagen ten lest te zwaar en naamt ge, t'enden raad, uw daadkracht saam tot éénen wanhoopsdaad, de pijlers breekend die niet konden schragen zachte, bescheiden broeder! teedre vrind! te vroeg gebooren kind van beeter tijden, waarin der menschen vluchtige uuren glijden met ligter gang, en elk zijn bloeitijd vindt,
Jammer dat de zulver-juffrouw een karbonkel an de kinne hadde, maor heur man was olderling en de karbonkel kan dus wal blieven zitten. Antje wagtte op de drumpel van de keukendeure zoo lange da'k bij heur was, gaf mij de hand en zee: besjoer! Nou, ik was hier vrömd in hoes, anders, 't wigt speulde mij wel wat te völle mannegies egaol.
Wij hebt ook is in 't loeg een Amsterdams wigt had, zo'n pinkien, dat kon net boegen as een koekemes. Jaaije hadde der zo'n aordigheid an en zee, dat het even boven 't lief een vouwbeen hadde, van binnen naomentliek. Dat hebt de boerenwieve niet.
Ik voelde 't aanzijn der mysteriën nauw of, angstbeklommen, teevens hun ontvlien. Sterk spreekt uw stem, gebergte! o sterker dan de stem der zee, die zóó ontroeren kan; maar 't luiden van uw zang is zóó verheeven, en 't rhythme van uw leeven vloeit zóó traag, dat ik onmachtig in beklemming draag 't wigt van uw waarheid, onbewolkt gegeeven.
Ai, laat mijn blik verzwakken, 't lijf verouden! wanneer herinnren faalt en denkkracht dooft heb ik bereikt wat 'k eeuwig zal behouden, dat vrij de ladder breek', ik borg het ooft. Wie zou 'k nog haten, schoonheid is in allen, 'k zie gansch den nacht niet om één vonkske licht en waar een hart zich ópdoet, moet ook vallen mijn liefdevloed, door eigen wigt gericht.
Zoo liet der waereld vale, vage nood u niet meer toe te waken of te slapen gij kondt niet stillen 't wee, noch beuren 't wapen wat bleef er uitkomst als de dood? Dit is geen tijd voor teed'ren, als de wagen van Jaggernaut verplet hen 's Leevens wigt, toen hebt ge op 't eigen hooploos hart gericht 't onnutte wapen, te zwaar om te dragen. Was 't misdrijf?
Met al den last van leed, om niet gedragen, al 't wigt van zorg, onwaardig voor mijn kracht, smaad nauw vergeeven, kommer nauw verbracht, met al wat m' in verwondering doet vragen wat nog tot zulke grootsche Vreugden drijft, waar mij zoo bitter veel te lijden blijft,
Onder het wigt van zooveel staatszorg, bij zooveel ijver om 's lands belang in alle opzigten te bevorderen, bezweek de edele Prins reeds den 22 October 1751. Den 4 Februarij 1752 werd zijn gebalsemd lijk te Delft bijgezet. WILLEM de vijfde, Prins van Oranje en Nassau,
Het was Iravati die ze greep, terwijl Siddha nog nauw van zijne ontroering scheen bekomen. Heer! sprak zij, ik zeg u dank, innigen dank voor uwe grootmoedigheid! Wat gij gezegd hebt verjaagt de donkere wolk, die nog altijd ons huwelijksgeluk kwam verstoren, en het looden wigt is dan eindelijk opgeheven, waaronder mijn Siddha zoolang heeft gebukt gegaan!
Woord Van De Dag