Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 juni 2025
"Maar zij zullen komen!" riep Ayrton uit. "Verdedig u! Verdedig u!" En hij zonk uitgeput achterover. "Spilett," zeide de ingenieur, "wij kunnen elk oogenblik aangevallen worden. Laat den wagen binnen de kraal komen. Versper de deur en komt allen hier." Pencroff, Nab en de reporter brachten de bevelen van den ingenieur zoo snel mogelijk ten uitvoer. Men mocht geen minuut verloren laten gaan.
"De helft van onze taak is vervuld, maar indien de boeven niet meer zijn te vreezen, hebben wij het niet aan ons zelven te danken dat wij meester van het eiland zijn." "Welnu!" antwoordde Gideon Spilett, "laten wij den doolhof in den berg Franklin verkennen! Laten wij geen hoekje ondoorzocht laten! Als ooit een reporter tegenover een treffend geheim gestaan heeft, ben ik het wel."
"Voorzeker," antwoordde Gideon Spilett; "maar te oordeelen naar den staat, waarin deze moestuinen verkeeren, moet men vreezen dat het eiland sedert lang niet meer bewoond is." "Waarlijk," antwoordde Harbert, "een bewoner, wie hij ook zij, zou zulke onmisbare planten niet zoo verwaarloosd hebben!" "Ja," zeide Pencroff, "die schipbreukeling is weg!... Dat moeten wij aannemen...."
Toch wilde Pencroff, die weder driftig werd, toen hij zoo dicht bij de kraal kwam, waar hij dacht dat de roovers waren, voorwaarts snellen; de reporter hield hem echter met krachtige hand terug. "Binnen weinige oogenblikken zal het geheel nacht zijn," fluisterde hij hem in het oor. Pencroff bedwong zich met weerzin, maar luisterde toch naar den raad van Gideon Spilett.
Maar laten wij intusschen alles aandachtig gadeslaan en onzen arbeid voortzetten." De maand Januari brak aan. Het was het jaar 1867 dat nu begon. Zij gingen met hun zomerwerk ijverig voort. Gedurende de dagen, die nu volgden, begaven zich Harbert en Gideon Spilett naar de kraal, en overtuigden zich dat Ayrton van de woning, die zij hem gemaakt hadden, bezit had genomen.
Sedert tien jaar was Gideon Spilett de correspondent van den New-York Herald en verrijkte hij dit blad met zijn verslagen en schetsen, want hij kon even goed met het potlood als met de pen omgaan. Toen hij gevangen genomen werd was hij juist bezig een beschrijving en een teekening van den slag te geven. De laatste woorden op zijn aanteekeningboekje waren: "Een Zuidelijke legt op mij aan en...."
"Waarom, mijn waarde Spilett," vroeg Cyrus Smith, "waarom zou zij den weg niet volgen, die haar door de natuur gebaand is?" "O! de vulkanen zijn wispelturig!" antwoordde de reporter. Toen Gideon Spilett en de ingenieur weder uit de grot kwamen, vertelden zij hun metgezellen hetgeen zij hadden waargenomen. "Goed!" zeide Pencroff, "laat die vulkaan maar begaan! Maar als hij het waagt!
Spoedig was deze arbeid voltooid en Pencroff, Gideon Spilett en Harbert wilden nu een uitstapje maken naar de Ballonhaven. De matroos was zeer nieuwsgierig om te weten of de beek, waarin de Bonadventure lag, ook door de boeven was bezocht. De matroos vertrok dus met zijn vrienden in den namiddag van 10 November. Allen waren goed gewapend.
Den volgenden dag bereikte men dan ook het schiereiland; het bosch was in zijn geheele lengte doorsneden, maar men had geen spoor gevonden van de schuilplaats der boeven, noch van de plek waar de geheimzinnige onbekende verblijf hield. Onderzoek van het slangen-schiereiland. Kamp aan den mond der waterval-rivier. Zes honderd schreden van de kraal. Verkenning door Gideon Spilett en Pencroff.
Eens zeide Harbert, het was den 26sten October: "Mijnheer Spilett, vindt gij het toch niet zonderling, zoo er eenige schipbreukelingen op het eiland waren geworpen, dat zij zich nog niet in de nabijheid van het Rotshuis vertoond hebben?" "Zeker verwondert mij dit, zoo zij er nog zijn," antwoordde de reporter, "maar het verwondert mij niet, zoo zij er niet meer zijn!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek