Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 mei 2025
"Neen," antwoordde Nab, "op het strand eerst, want tusschen het strand en de klippen moeten de voetstappen zijn uitgewischt." "Ga voort, Nab," zeide Gideon Spilett. "Toen ik deze voetstappen zag werd ik waanzinnig. Zij waren goed zichtbaar en blijkbaar voerden zij naar de duinen. Ik volgde ze een halve mijl, maar zorgde wel ze niet uit te wisschen.
De twee onagga's, die reeds zeer goed gedresseerd waren en bereden werden door Gideon Spilett en Harbert, bewezen hierbij grooten dienst. Men moest de muffeldieren en geiten tot een kudde brengen, door ze te omsingelen en den kring steeds nauwer te maken.
Gideon Spilett vroeg eens met betrekking daartoe aan hem: "Maar, mijn waarde Cyrus, loopt deze vooruitgang op het gebied van handel en nijverheid, waaraan gij zulk een groote toekomst voorspelt, geen gevaar om vroeg of laat geheel gestaakt te worden?" "Gestaakt? En waardoor?" "Maar door gebrek aan die kolen, die men terecht de kostbaarste delfstof kan noemen!"
Pencroff, Gideon Spilett en Harbert gebruikten onder druk gesprek hun middagmaal aan boord van de Bonadventure, om zoo mogelijk hun verkenning tot den nacht voort te zetten. Tegen vijf uur in den avond waagden zij zich in het bosch. Ook daar jaagden zij menig dier op, maar vooral, men zou zelfs kunnen zeggen, uitsluitend geiten en varkens, die men aanstonds als van europeesch ras herkende.
"Ja," was het antwoord van den ingenieur, "en daarom wat u ongetwijfeld genoegen zal doen moeten wij eerst zeehonden op het eilandje gaan vangen." "Jacht op de zeehonden!" riep de matroos uit, terwijl hij zich tot Gideon Spilett wendde. "Wij moeten dus een zeehond hebben om ijzer te bereiden?" "Cyrus Smith zegt het!" antwoordde de verslaggever.
Eindelijk keerden zij naar de schoorsteenen terug. Tegen zes uur, op het oogenblik dat de zon in het westen verdween, kwam Harbert, die op de kust heen en weer liep, terug met de tijding dat Nab en Gideon Spilett op hun terugtocht waren. Zij keerden alleen terug!.... Een beklemd gevoel maakte zich van den knaap meester. De matroos had zich niet in zijn voorgevoel bedrogen.
Om twaalf uur werd er een tweede halt gemaakt om te ontbijten, waarna het troepje zich weer in beweging zette, maar nu door vrij dik kreupelhout. In de schaduw fladderde een groot aantal vogels, tot het geslacht der fazanten behoorende. Gideon Spilett doodde met een steenworp een van deze vogels, waarop Pencroff, die waarschijnlijk door de lucht honger had gekregen, gulzige blikken wierp.
Hij verlangde slechts om op die kust te zijn en zich noordwaarts te begeven. Niemand had hem kunnen weerhouden. Pencroff riep hem terug, maar te vergeefs; Spilett wilde hem nu ook volgen. Pencroff ging naar dezen toe. "Wilt gij dat kanaal oversteken?" vroeg hij. "Ja," antwoordde Gideon Spilett. "Wacht liever," zeide de matroos. "Nab is voldoende om zijn meester hulp te brengen.
Op dit oogenblik kon men niets anders met hem doen, dan hem aan boord van de Bonadventure brengen, hetgeen geschiedde en waar hij onder toezicht van Pencroff bleef. Harbert en Gideon Spilett keerden naar het eiland terug om hun inzameling voort te zetten en eenige uren later scheepten ook zij zich in met de wapenen en gereedschappen, een voorraad zaad, eenige stukken wild en twee paar zwijnen.
De correspondent en Harbert volgden hem, en Pencroff sloot den stoet. Het was hun onmogelijk een woord te wisselen, daar de regen te veel gedruisch maakte. Eindelijk kwamen zij achter de rotsen en waren zij dus voor een groot gedeelte tegen den wind beschut. Harbert en Spilett stonden stil om adem te halen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek