Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 31 augustus 2025


In de hevigste onrust staat Philip Helmond eenige oogenblikken later bij de kleine sofa, waarop de oudere broeder als wezenloos neerligt. Philip ziet naar de deur. Hij vergat haar te sluiten. IJlings snelt hij terug naar de deur, luistert, en draait den sleutel om. Maar nu, wat moet hij beginnen?

Intusschen kwam kleine Marius bij, toen hij het koude water in zijn gezicht kreeg; hij lag een half uur op de sofa in de huiskamer van den rector, waar zij hem Hoffmansdroppels gaven, tot hij zoo veel beter was, dat de Pedel hem naar huis kon brengen. Mevrouw Gottwald woonde dicht bij. Kleine Marius verliet de school bleek en half bewusteloos, leunend op den pedel, die al zijn boeken droeg.

"Ik ben hier," antwoordde zij van de sofa. "Ben je alleen?" Er was iets in zijn toon, dat haar opjoeg; zij antwoordde niet; maar stak snel de hanglamp aan; haar hand beefde zóó, dat het glas tegen de ballon rammelde. "Scheelt er wat aan, Wenche?" "Scheelt jou niet eerder wat?" vroeg ze stug, want haar man liep onrustig heen en weer, met een boosaardigen, akeligen glimlach.

Hij scheen uitgeput in zijn stoel neergevallen te zijn, en zat daar met gesloten oogen, totdat de klok twee uur sloeg; toen sprong hij op, stak zijn boeken in zijn zak, alsof hij weer les moest gaan geven, en de kleine Tina, die op de sofa in slaap gevallen was, in zijn armen nemende, droeg hij haar zachtjes weg. Ik geloof, dat hij een zwaar leven heeft.

"Gij geeft dus den moed nog niet verloren?" "In geenen deele." "God zegene u voor dit antwoord!" riep Miss Harrison. "Als wij moed houden en geduld hebben, moet de waarheid aan 't licht komen." "Wij hebben u meer te vertellen dan gij ons," zei Phelps, weer op de sofa plaats nemende. "Ik had hoop, dat gij iets zoudt hebben mede te deelen."

De achterdeur werd verborgen door een vuurscherm; tusschen dit en den haard stond een oude sofa, waarop hij niettemin een groot deel van den dag doorbracht. Bruin doek bedekte de wanden, een half versleten karpet den vloer. Met dit armoedig meubilair vormde een prachtig waschstel met zilveren kan en kom een zonderling contrast.

En toch, hoewel zij geene drie schreden van hem af op de kleine sofa zat en hij de minste harer bewegingen kon gadeslaan; hoewel geen lach om haar lippen spelen, geen wolkje over haar voorhoofd drijven kon zonder dat hij het gewaar werd; hoewel hij de steken zou hebben kunnen tellen van het borduurwerk in hare hand, de gevoelens, die haar vervulden, schenen hem eene ondoordringbare verborgenheid.

"Stiwan," sprak zij, met een vroolijk knikje, terwijl zij hem bekruiste en met de oogen naar de deur wees: "Ga nu, en God moge je helpen!" Hij begreep haar, wierp zijn sigaar weg en verliet de kamer. Anna keerde naar de sofa terug en zette zich naast Kitty neder, terwijl de kinderen, die al zeer veel van hun nieuwe tante hielden, haar omringden.

Hier zag zij onmiddellijk uit Engeland bestelde wagens en loopmachines, een sofa om op te kruipen, op de wijze van een biljart vervaardigd, en eigenaardige badkuipen. Alles was Engelsch, solide en duur in deze groote, hooge en lichte kamer.

"Alweer zaken lieve?" vroeg Eva, terwijl ze, vermoeid van den heerlijken dag en het beklimmen van de veertig hoteltrappen tot besluit, op een sofa is neergegleden. "Ja.... kh'm.... 't is niets.... maar...." "God August.... toch geen kwaad? Je doet me schrikken. Is pa of ma....?" "Nee nee nee! niemendal! Foei, een doktersvrouw moet niet zoo schrikachtig zijn, beste kind.

Woord Van De Dag

gaeve

Anderen Op Zoek