Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 1 juli 2025


Is het gevaarlijk? Ik weet het niet, Sihdi. Wilt gij het eens onderzoeken? Terstond water hier! Daar dit niet zoo gauw bij de hand was, doopte ik mijn zakdoek in het bier en waschte daarmede het gezicht van mijn dapperen kleine af. God zij dank! Een onbeduidend schampschot, troostte ik. Binnen twee weken is de krabbel genezen. Dat valt mee! lachte Halef. Maar het was anders bedoeld.

Zij werd stroomopwaarts naar de planken-huizen gedragen. Nu hoorde ik den hoefslag der mijnen. Mijn drie vrienden kwamen in galop langs de spoorbaan aanrijden. Halef was de voorste. Sihdi, Sihdi! riep hij al van de verte. Zijt gij dood of leeft gij nog? Ik ben springlevend! antwoordde ik. Ik ben zoo frisch als een hoentje. Allah zij geloofd, geprezen en gedankt!

Hij leek zoo'n trouwe eerlijke vent te zijn. Waarom zou hij toch hier in deze streken gekomen zijn, Sihdi? Ik geloof dat hij een bizondere vertrouweling van den Shoet is, en van dezen een voor hem belangrijke opdracht heeft ontvangen. Nu, dat zullen wij wel te weten komen. Voor het oogenblik, mogen wij blij zijn, dat wij ons onzen ergsten vijand van den hals hebben geschoven.

Ik kan niet meer dan andere menschen, maar ik heb nog tegenover heele andere mannen gestaan als die broer van den slager, en ik weet, hoe ik mij tegen hem moet verweren. Halef, als hij mij aanvalt, laat hem dan aan mij over. Ik heb daar niemands hulp bij noodig. Zooals gij wilt, Sihdi, antwoordde de kleine, zonder meer.

Hij stond bij de poort en riep mij reeds van verre toe: Eindelijk, eindelijk, Sihdi! Wij hebben het zoo druk en nu blijft gij zoo lang weg. Hoe staat het met het kunststuk? Zeer goed! Is de waard reeds op? Allen zijn reeds bij de hand! Dan ga ik naar den haard, want ik moet koken en smelten. Ik moet er bij zijn, en gij moet mij alles uitleggen, zoodat ik het kan nadoen!

Janik had den hamer en de kram in zijn zak meegenomen, en toen zij de slang vastgemaakt hadden, spijkerden zij het luik zoo goed dicht, dat het bovenop niet los te krijgen was. Teruggekomen, zeide Halef, op den toon der hoogste zelftevredenheid: Dat hebben wij eens goed opgeknapt, Sihdi. Gij zelf hadt het niet beter kunnen doen. Wel, en hoe hebt gij de slang vastgemaakt?

Wat zal Hannah, het juweel van haar geslacht, zeggen, als zij deze merkteekenen van uw onversaagdheid bemerkt? Zij zal denken, dat ik het voor mijn Sihdi gedaan heb, van wien zij evenveel houdt als ik. O, wat zal ik haar van ons te vertellen hebben! En dan, als ik... Hoor! Wij hoorden van verre een geluid als van scherp zingende muggen.

Neen, maar wanneer wij hem toevallig tegen komen, doen wij juist alsof we hem niet kennen. Sihdi, dat strijdt eigenlijk tegen mijn gemoed. Zeg me tenminste, hoe lang wij te Radowitsch zullen blijven! Dat weet ik helaas nog niet precies! 't Was in ieder geval het allerbeste dat wij, zonder er ons op te houden door het stadje konden rijden, maar ik moet eerst mijn voet onderzoeken.

Wel, natuurlijk. Gij kunt deze toch niet aantrekken! Zeker kan ik de broek aantrekken. Hoe dan? Toch maar met één been. Neen, met beide beenen. Onze handige kleermaker mag zijn naaisel weer lostornen en dan de scheur eenvoudiger dichtnaaien. Het naaisel lostornen! stamelde Halef, mij verbaasd aanstarende. Daarna barstte hij in luid gelach los en zei: Sihdi, gij hebt gelijk.

En dan moest zulk een pantser eens niet goed zijn gemaakt! O, Allah! dan was het met uw armen goeden Halef gedaan, Sihdi! Ja, en natuurlijk dat mag niet. En toch weet ik dat gij nog een ander kunstje kent. Ik zie het aan uw gezicht! Ja, dat is ook zoo, maar ik geloof niet dat ik hier zal kunnen krijgen wat ik er voor noodig heb. Wat is dat dan?

Woord Van De Dag

soepe

Anderen Op Zoek