Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 juli 2025
Daarom was hij ook vrijwel ontnuchterd toen ik hem op ernstigen toon antwoordde: Kinderwerk, Tschodschukluk, en anders niet. Sihdi, dat moogt gij niet zeggen. Die schurken klimmen op den toren om ons te vermoorden. Gij wilt er voor zorgen, dat zij er niet af kunnen komen, maar den ganschen nacht er op moeten blijven.
Hier heb ik de Kahlifen en de geleerdheid van den Koran! Sihdi, dat is goud, goud, goud! Ja, die den Kodscha Bascha zóóveel voor zijn vrijlating kon geven, moest wel goud hebben. Wij kunnen het hem afnemen, zonder te moeten vreezen, onrecht te doen. Natuurlijk nemen wij het! Maar wie zal het hebben? Zullen wij het deelen, Halef? Effendi, wilt gij mij iets schandelijks laten doen?
Wij zullen van ons niet laten zeggen, dat wij ondankbaar zijn, Sihdi! Het was Halef, die dat zei. Hij was uit den stal gekomen en had het laatste gedeelte van ons gesprek gehoord. En hij liet er opvolgen: Wij zijn, helaas! niet rijk, maar toch is het ons misschien nog wel mogelijk uw uitstel wat te bekorten.
Door wien? Door den Hekim. Gij hebt hem iets geleerd, waarmede hij zeer veel geld zal verdienen. Hij laat u nogmaals alleronderdanigst groeten en wenscht u gelukkige aankomst in uw vaderland! Sihdi! fluisterde Halef mij toe verzet u er niet tegen, maar neem het aan. Die Hekim is een verstandiger en netter mensch dan ik dacht.
Ik wil hopen, dat mijn Sihdi mij vergunt hem met een munt te betalen, die gestempeld maar ook geslagen wordt. Zoo als gij ziet, geld hebben wij niet noodig. Gij kunt deze enkele goudstukken dus nemen, zonder te vreezen dat wij gebrek zullen lijden.
Halef sleepte hem achter zich aan, zoodat hij met zijn rug naar mij gekeerd was, en dus niet zag, tegen wien hij aankwam. Zich half omwendende, riep hij driftig: Stommerik, heb je dan geen oogen in je hoofd! Zeker heb ik oogen, Halef! Hij beerde zich nu om, en toen hij mij zag, zeide hij: Ah, Sihdi, ik wilde juist naar u toe!
En gelooft gij werkelijk, dat gij het alleen met hen zult klaarspelen? Ja zeker! Maar de Aladschy's zijn berucht. Misschien was het beter als ik met u medeging. Ik ben immers uw vriend en beschermer? Maar nu moet gij Osko en Omar beschermen. Deze beiden vertrouw ik aan uw zorgen toe. Dat troostte hem en deed hem goed. Hij hernam dan ook dadelijk: Gij hebt volkomen gelijk, Sihdi!
Hij was buiten zichzelf van opgewondenheid, trok den armen drommel naar mij toe, hield mij de broek voor en vroeg: Sihdi, hoeveel hebt gij voor deze broek betaald? Honderd dertig piasters. Dat is dom geweest, zóó dom, dat ik medelijden met u heb! Waarom? Omdat gij honderd dertig piasters betaald hebt, voor iets dat een broek moet zijn, maar het niet is! Wat is het dan?
Maar Halef, als dat toch waar is, verdient ge een pak slaag! Ik verdien uw dank, Sihdi, verder niets. Wanneer gij mij dien geeft, ben ik even tevreden, als ik het was toen de waard mij al de toespijzen bracht, die gij hier in dezen mand, in roerende eendracht, ziet bijeengevoegd. Gij hadt niets mogen aannemen!
Wij haastten ons nu natuurlijk zooveel mogelijk; maar de hobbelige weg bemoeilijkte ons natuurlijk zeer. Wij waren pas enkele passen vooruit gekomen, toen wij een knal hoorden en een vuurstraal naar boven zagen schieten, het volgende oogenblik was alles weer donker. Sihdi, bir top fisckenkler ile. Heer, dat was een kanon met raketten! merkte Halef op, die achter mij aan klauterde.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek