Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 november 2025
Zoodra ik in mijn bed lag, was ik ingeslapen, want ik was dien dag zeer vermoeid geweest en ook verlangde ik, na dien nacht in de gevangenis, naar rust; maar zoodra ik even was ingedommeld, werd ik met schrik weder wakker en toen was het mij onmogelijk den slaap weder te vatten; ik was daartoe veel te zenuwachtig en koortsig. Mijn familie!
Wij zijn verstijfd van schrik; de half witte, half blauwe bol, zoo groot als eene bom van tien duim, rolt langzaam voort en draait met eene verbazende snelheid rond onder den stoot van den orkaan. Hij komt hier, daar, stijgt op een der balken van het vlot; springt over op den zak met levensmiddelen, daalt weder, springt op, gaat strijkelings langs de kruitkist. O schrik!
Davus! riep ik. Davus! Ben je wakker?? Waar ben ik? vroeg Davus met zwakke stem. Bij de posthalte, antwoordde ik. Kom Davus, kom bij en sta op... Wat is er gebeurd? vroeg Davus, wankelend uit den wagen komend. Je bent van schrik bevangen, zeide ik; door dien plotselingen storm. Je bent bezwijmd en ik heb maar zelf gemend... Heer! zeide Davus, een schim gelijk.
Hij was in 't midden van den nacht wakker geworden, had haar thee laten zetten, en was, wat zij volstrekt niet van haar meheer gewend was, zeer knorrig geweest; daarbij had hij haar zoo verwilderd aangekeken, dat ze "der tranemontane haast was kwijt geraakt en de schrik haar nog in de beenen zat". Zij geloofde, "dat het niet goed was geweest, dat meheer zoo veul met een open raam zat, want daar waren die menschen uit vreemde landen toch maar niet aan gewend", en zoo vervolgens.
"Ja wel," antwoordde hij, "ginder, op een honderdtal stappen van hier, staat een steenen kruis. Daar heeft men eene vrouw vermoord, die van de kerke kwam." Een luide angstkreet ontvloog de meid. Zij verbleekte van schrik en zuchtte bevend: "O, mijn God! wat zegt gij daar? eene vrouw vermoord? Ik keer terug; voor al het geld der wereld zet ik geenen voet in dit bosch!"
Nu streelt gij 't juichend hart door hemelzoete ontroering, Dan heft gij 't naar omhoog in stoute geestvervoering, Of slaat het met den schrik des Heeren! Gij betreedt De frissche dalen, en het groene moschtapeet Ontluikt; de vruchtbre dauw drupt uit uw mantelzoomen; Uw vinger strooit alom de kleuren: 't groen der boomen, 't Sneeuwwit der lelie, 't blauw des hemels!
Fluks sprongen de beide adelborsten toe, grepen ieder een der onverlaten aan en hielden hun de pistolen voor. Schrik en verbazing over het onverwachts optreden onzer beide vrienden veroorzaakten eenige oogenblikken van stilte. "Ned," zei Jack ten laatste, "zeg aan die twee, dat we afvuren, als ze niet onmiddelijk hun degens overgeven."
Daar zou hij het koninkrijk vinden, waarvan hij gedroomd had en den koning. Een volkomen vrede daalde neder in zijn hart. Onder de priesters echter heerschten verbazing en schrik. Hoe nu?
Clare hield dit bij zich zelven voor een van die dingen, welke goedhartige eigenaars hunnen slaven zeggen om hun schrik voor het verkocht worden te verminderen, zonder dat zij voornemens zijn om de aldus opgewekte hoop te verwezenlijken. Hij zeide dit echter niet en beval Tom slechts de paarden te laten voorbrengen om een rijtoertje te doen.
Een volksmenigte verheugt er zich altijd in, als zij een man van het vak door een ander die dat niet is, overwonnen ziet. Toch zou de strijd nog zoo spoedig niet geëindigd zijn, als niet op dit oogenblik onrust en schrik zich van het volk hadden meester gemaakt.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek