United States or Ireland ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Ja wel," antwoordde hij, "ginder, op een honderdtal stappen van hier, staat een steenen kruis. Daar heeft men eene vrouw vermoord, die van de kerke kwam." Een luide angstkreet ontvloog de meid. Zij verbleekte van schrik en zuchtte bevend: "O, mijn God! wat zegt gij daar? eene vrouw vermoord? Ik keer terug; voor al het geld der wereld zet ik geenen voet in dit bosch!"

Ik heb een onedele hand op de schouder mijns ouden vaders zien vallen. Zij zal erop blijven of ik sterve de dood!" In zijn loop rukte hij de helmbijl met geweld uit de handen van een soldenier . Een akelige gil ontvloog de bijzijnde ridders en allen trokken hun degens; want zij dachten dat het leven der Vorsten in gevaar was. Weldra verging die vrees; want de slag van Robrecht was gegeven.

In betere dagen ontvloog mij de tijd In 't bonte gewemel, der vreugde gewijd; Ik werd op mijn wenken gevierd en gediend; De vroolijkste gast was de dierbaarste vriend.... Hoe alles verandert in dagen van rouw: Van al die mij vleiden, wie bleven getrouw? De feestdisch trekt aan: hoe stroomt alles er heen! Het ziekbed stoot af: gij verkwijnt er alléen!

Hier ontvloog haar eerst een gil ... en zij stortte machteloos met haar kind op het tapijt. Arme moeder! Zij had met een vluchtigen blik haren Eugène en hare Virginia gelijkt zien liggen. Toen zij langen tijd daarna ontwaakte, bevond zij zich in de zaal en in den stoel, dien zij verlaten had. Eene jonge vrouw hield een harer handen en was met teedere zorg bezig, haar tot het leven terug te roepen.

Ik had reeds meer dan eens op wanhopigen toon om hulp geschreeuwd; doch de schildwacht voor de deur, noch de lieden uit den huize schenen er aandacht op te geven. Het was reeds duister in de politiekamer, toen de sergeant opnieuw tegen mij inviel en, onder het schokken en schudden, mij voor de eerste maal zulke gevoelige pijn veroorzaakte, dat een schreeuw der smart mij ontvloog.

Een schreeuw van schrik ontvloog den inwoners, als zij mij met het geweer in de hand zagen binnentreden, en zij begonnen smeekend mij te zeggen, dat zij niets meer bezaten. Men had hunne kiekens en hunne eenige geit beroofd; zelfs hun laatste brood hadden de Belgen weggehaald.

Een dolle schreeuw van wraakzucht ontvloog zijne borst. Eer Lina hem bemerkt had, sprong hij toe; en zijne twee zware handen op de schouders van den onbekende leggende, rukte hij hem achterover op den grond.

Daar ontvloog hem een schreeuw, hij sprong, bleek als een doode, terug tot tegen den muur, en waggelde op zijne beenen van verschriktheid. Het bed was ledig en het deksel lag half ten gronde, als hadde men den slapende met geweld van zijne rustplaats weggerukt.

Hij stak zijne hand onder het lichaam en keerde het zachtjes om met het aangezicht naar boven. Maar dan ontvloog hem een scherpe schreeuw; hij begon op zijne beenen te wankelen en zonk geknield neder, terwijl hij uitriep: "De notaris! Barmhartige God, het is de notaris!" "Ach, onze weldoener! Arme mijnheer Vereecken, dit hadt gij toch niet verdiend, gij goed mensch!" kreet Mie-Wanna.

Hij vraagt om u nog te zien eer hij de wereld verlaat. Ik bid u dan, mijn broeder, bewijs hem die laatste gunst." Zich naar de zuster van Adolf kerende, voegde hij er bij: "Hij roept u insgelijks, Edelvrouw." Eenzelfde klacht, een pijnlijke schreeuw ontvloog uit de borst van beider vrouwen.