Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 juni 2025
Dat alles is schon dagewesen op iedere wereldkermis. Maar wij mogen toch geen afscheid nemen van de Piazza d'Armi zonder even binnengeloopen te zijn in het mooie, sprekende paviljoen van de latijnsche staten van Zuid-Amerika. Deze staten: Peru, Chili, Uruguay, Guatemala, San Domingo, Brazilië en Argentinië hebben van praktischen zin blijk gegeven.
Geheel anders was het met een Duitsch gezelschap niet ver van hen, die geen heuvel zagen, zonder "O, wie herrlich schön!" geen dorp, "o, wie ländlich!" geen woning zonder, "wie glücklich!" uit te roepen; zagen zij eenige minuten noch heuvel, noch dorp, noch woning dan bepaalden zich de uitroepen tot himmlische Gegend en irdisches Paradies.
"Niet lang geleden," hervatte Heynsz, "kreeg ik een grasmof bij mij, die met twee zesthalven in zijn zak is gekomen naar dit land en bijeengeschraapt heeft een fortuin zooals weinige lieden bezitten: die bestelde mij een wapen op zijn koets: "maar 't zol schön wèzen moeten", zeide hij: "kijk! zoo in dezen art," en meteen rolde bij uit een perkament, dat hij gevonden had, op de een of andere verkooping, en op 't welk blonk, met al zijn quartieren en ornamenten het wapen des Konings van Spanje.
Daarop antwoordde hij dadelijk met dit ex-tempore: "Darfst, lieber Gott, nun wieder sein; So will's der Schach der Franken. Lass flugs durch ein paar Engelein Dich schön bij ihm bedanken." Van binnen is de kerk zeer eenvoudig. De steenen muren zijn kaal, uitgezonderd alleen in de kapel van Onze-Lieve-Vrouwe, rechts van het koor.
De mond was misschien wel wat groot om met een stuivertje te bedekken, maar toch de hoeken bleven op een eerbiedigen afstand van de ooren, dat waarlijk al heel veel is voor eene Duitsche chanteuse. Juist toen de vrienden naderden, was het lied geëindigd. "Bravo! bravo! Schön! wahrhaftig schön!" klonk het uit aller monden.
Nun! bedankt inmiddels voor de tusschenkomst. Buona notte! Addio! Wel te rusten! Wir treffen uns schon wieder, Halunkenpack!" Met dezen groet keerde hij zich om, en liep het brugje over, den weg op, terug naar Harmsen's herberg. Dominee Malthus had nog geen woord gesproken. Eerst nu de vreemdeling uit het gezicht was, opende hij de lippen.
"Hölty spreekt in deze regels dan toch," zei Veervlug, "met meer kieschheid en op liever toon van een gestorven meisje, dan wanneer hij den Todtengraber in den mond legt: 'Jener Kopf mit Haaren War vor wenig Jahren Schön, wie Engel sind! Tausend junge Fäntchen Leckten ihm das Händchen Gafften sich halb blind!" "Foei!" zei Sophie: "heeft Hölty dat gezegd? Dan lees ik nooit meer iets van hem."
»Es mögen nun wohl schon viele hundert Jahre her sein, da gab es einmal einen alten guten Fischer; der sass eines schönen Abends vor der Thür, und flickte seine Netze. Er wohnte aber in einer überaus anmuthigen Gegend.
Pfeffel, de fabeldichter, wiens standbeeld wij straks voor Unterlinden zullen zien, zond aan een vriend, die hem het besluit tot instelling van de eeredienst der Rede had medegedeeld, dit puntdicht: "Ein Tempel der Vernunft soll unsere Städte zieren; Recht schön; doch macht' ich gern, in Unterthänigkeit, Die kleine Motion: eh man ein Haus ihr weiht, Erst die Vernunft zu decretiren."
En in de versleten, slordige vigilante, rijdend door de modderige straten van het mistige Londen, op sommige plaatsen nog spookachtig verlicht door mat lantarenschijnsel, dat streed met het grauwe licht van den winterdag, begon zij opeens vroolijk te neuriën: "Wenn ich komm', wenn ich komm', wenn ich wieder komm'...." "Ach, wird das schön sein!" riep zij opgewonden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek