United States or Hong Kong ? Vote for the TOP Country of the Week !
Er bestond nog één Alagona, dat was haar broeder. Hij woonde ook in Diamante. Maar Gaetano wist zeker niet waar Diamante lag? De knaap schudde met het hoofd. Neen dat kon ze wel denken, ze lachte. "Diamante ligt op den Monte Chiaro. Weet je waar de Monte Chiaro ligt?" "Neen." Zij trok haar wenkbrauwen op en zag er heel schalks uit.
"Zie eens, wat ik voor je gered heb," zei ze. Kevenhüller wierp zich voor haar op de knieën. "U hebt mijn wagen gebroken, mijn vleugels verbrijzeld, mijn leven verwoest! Genade! Erbarming!" Zij sprong op de schaafbank en ging daar zitten, even jong en even schalks, als toen hij haar op de markt te Karlstad zag. "Ik geloof, dat je weet wie ik ben," zei ze.
Ik weet zoo goed als gij, dat van een "schalksche boerin" te spreken, even dwaas is als te zeggen: "een geksche boerin", en dat "zij lachte schalks" er evenmin doorkan, als "zij lachte mals"; en daarom had ik de maagd op bladzij 160 ook "schalk" laten omkijken.
»Ik speel nog niet in 't publiek, meneer!" »Dan zou misschien uwe zuster...." »Ga maar mee! Wij zullen 't haar vragen!" Vrijmoedig en schalks wenkte freule Albertine, en André had plezier genoeg in het guitige kind, om terstond aan haar verzoek te voldoen.
"Wat een lief diertje" zeiden de boerinnen. De blauwe oogjes pinkelden schalks, maar het wicht verroerde zich niet. Haar kleedje was met bonte prentjes volgestoken. Een kransje van bloemen liep om 't blonde kopje heen en kransjes had ze als armbandjes om de polsen. "Ach nee, hoe lief!...." Een paar mannen-gezichten keken door 't venster eener herberg naar buiten.
Hij sneed zijn vleesch, dik met mosterd bestreken, in gelijke stukken op kubieke hompen brood, en telkens na het slikken dronk hij een teug van zijn wijn, schalks knipoogend naar de anderen, als voerde hij iets heel ondeugends uit, waarin hij groote, stille pret had.
Ik en vond u niet in de burchtzale, zeide Gawein; waar de burchtzaten in feestelijk deduut te zamen zijn en aan den male, zag ik u met Lancelot zoo zoete spel drijven en samensprake vol courtoisië, dat ik niet en wist wat te denken, o Ysabele! O Gawein, mijn wellieve Gawein, verweet schalks Ysabele; wat verdacht gij mij van courtoisië met Lancelot te drijven!
Maar deze hielden hunne ruggen, in dien éenen mantel, gekeerd naar de meiden, terwijl hunne oogen schalks de taveerne in keken. In de schaduw van den mantel over hunne hoofden gluurden schuin, ondeugend, hunne vier donkere, lang gespleten kijkers den smook en walm der volle zaal zoekende binnen. Blank, jong, frisch, in den gloor van hun stouten glimlach van bedorven-jongens.
"Wat zitten jelui daar toch te doen?" vroeg moeder, die wakker werd door het drukke praten. "Hè, moes," riep Tony "allemaal voor mij, zoo mooi," en hij wipte uit bed, om zijn schatten aan moeder te laten zien en haar te zoenen voor al dat moois. "Ben je nog al tevreden," vroeg moeder schalks lachend. "Nou of," antwoordde Tony met overtuiging. "Kijk U eens dit boek.
Ik voel mij soms zeer geneigd een vreeselijk dollen streek te doen! en zij glimlachte schalks en dacht aan Fabrice. Hij schudde, glimlachend ook, zijn hoofd en tikte haar even op heur omhoog geheven hand, die bevallig neêrviel. Waarom zou je nu dwaasheden willen? vroeg hij. Je vervalt in een uiterste.
Woord Van De Dag