Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 20 juli 2025


Zóó heb ik gesproken, en ik ben overtuigd dat ik indruk op hem gemaakt heb, vooral daar dominee Wawelaar tot onderwerp van zyn rede had gekozen: de liefde Gods, blykbaar uit Zyn toorn tegen ongeloovigen, naar aanleiding van Samuels berisping aan Saul: Sam. XV: 33b. By 't aanhooren van die predikatie, dacht ik gedurig hoe hemelsbreed toch het verschil is tusschen menschelyke en goddelyke wysheid.

"Tering..." "Inbeelding! Malligheid! Zet je toch die gekheid uit het hoofd!" Hij kijkt me an met stille oogen. "Ik geef bloed op, Sam." "Ben je naar een dokter geweest?" "Naar onzen huisdokter..." "Wat heeft-ie gezegd?" "Geosculteerd... en... mis." Nu speel ik zwijgend met mijn mes. "Vader is er an gestorven, jong... Door en Karel oòk... Nou is 't mijn beurt."

Onder al dat rumoer en gelach bewaarde Sam echter eene onverzettelijke kalmte, en liet slechts van tijd tot tijd zijne oogen rollen, of wierp zijnen hoorders een onweerstaanbaar koddigen blik toe, zonder van de hoogte zijner welsprekendheid af te dalen.

Straks als hij 't Groote orkest der natuur in 't bosch zal gehoord hebben, dan lacht hij er zelf om of, hij lacht er niet om, en misschien is 't nog beter. ANTWOORD VAN DE WEDUWE SAM

En hij greep weer naar een ander boek en las den titel halfluid en bladerde er weer in en gooide 't opzij. En Bernard zweeg en keek er naar met ergernis; iets dat hem lief was werd nonchalant behandeld. Van Bernards kamer gingen ze naar 't koffiehuis in de Kalverstraat waar zij gewoon waren te komen, en waar ook Sam hen zou komen treffen tegen vijf uur.

Sam was zoo opgewonden als maar mogelijk was, en gaf zijne overmaat van genot lucht door allerlei onnatuurlijke geluiden en uitroepingen, en allerlei wonderlijke bewegingen en verwringingen van zijn lichaam.

"Ja, Mevrouw, ik zal wel op de paarden passen." "Nu, Andy," zeide Sam, naar den beukeboom terugkeerende, "het zou mij volstrekt niet verwonderen, dat het paard van dien heer schopte of steigerde als hij wil opstijgen. Ge weet wel, Andy, die dieren doen dat somtijds." En daarmede gaf hij Andy een veelbeteekenenden ribbestoot. "Ho!" zeide Andy, met oogenblikkelijk begrip.

Zwarte Sam, gelijk hij gewoonlijk genoemd werd, omdat hij een zweempje zwarter was dan iemand anders op de plaats, overwoog de zaak in al hare omstandigheden en gevolgen, met een scherpzinnigheid en eene stipte aandacht voor zijn eigen belang, die een blank patriot te Washington tot eer zouden zijn geweest.

Ze zwegen weer, maar Bernard hoorde Sam zacht mompelen: "Gelijk!.... Hm!.... Betrekkelijk!...." "Vindt-je 't niet," vroeg hij, een beetje verbaasd. "Jawel!.... Och ja!.... Ik geloof ook dat 't voor hem maar 't beste is dat hij trouwt...." "Dat is dunkt me niet twijfelachtig, als ze van elkaar houden," zei Bernard. Sam zei niets, maar glimlachte leuk, zijn lippen naar voren stekend.

Dat ergerde André een beetje, die zei, dat 't meer geluk dan wijsheid was. "Ja, dat heb ik altijd gehad," zei Bernard bedaard, starend in zijn steenen, "dubbele zes!.... dubbele vijf!...." Even over vijven kwam Sam 't café binnen.

Woord Van De Dag

dompelende

Anderen Op Zoek