Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 oktober 2025
Ik zou niet half zo boos op jelui zyn, indien de stille zielen, die het zo wel met het goede voor hebben, om zulk volkje niet bespot of veracht wierden. Ik heb veel gereist en getrokken, en heb veel in Roomsche Landen verkeert, maar de Papen zyn nog beter dan jy lui; en er valt evel ook niet veel op te roemen. Jy Saartje aan den Duivel overgeven!
Saartje, bleek, ouwelijk, met 'r vettig, verward kroes, huilde nog vóor ze op werd genomen. Stug snoot de bijstaande juffrouw 't loopend neusje, gaf haar over aan den dokter. "Nie-doen! Nie-doen!... Ikke wil niet!", spartelde ze tegen. "Zal je stil blijve zitte," gebood schel de juffrouw.
Hij begreep er eenvoudig niets van. 't Kon toch niet.... Maar nee!.... haha! Vroeger!.... jawèl, vroeger had hij zich wel verbeeld dat hij nogal een knappe jongen was en dat in dien tijd wat was dat lang geleden bijvoorbeeld Saartje een beetje op hem verliefd was.... en later Betsy. Saartje, dat was zijn meisje geweest toen hij nog op 't gymnasium was.
"Foei neen!" zei Henriette; "geen briefjes aan de De Grooten; dat zijn die menschen niet gewend." "Wil ik het voor u af gaan zeggen?" vroeg ik half schertsend. "Heb ik u niet gezegd, mama! dat mijnheer zin in Saartje heeft?" sprak Henriette lachende; maar daarop nam zij de zaak ernstig; "ik zou haar inderdaad zéér verplichten!"
Ik wist wel, dat hy eene fatsoenlyke Geldersche dame getrouwt hadt, doch meer niet; en ik bemoei my bykans nooit met de zaken van een ander: Ik zeg altoos: "Abraham Blankaart, vrees God, en doe wel; dat is jou zaak, myn vriend." Alles wat gy van Saartje zegt, is, zo veel ik daar over kan oordeelen, wáár. Wees toch zo goed en hou een wakent oog over haar; wy mans hebben daar zo den slag niet van.
"Addenoj! Addenoj!", schreeuwde Suikerpeer, de armen smartlijk heffend: "Addenoj! De vlam slaat na bove! 't Huis, 't heele huis gaat na de raschmedij! Saartje en Moosie legge d'rin!" "En Poddy en Rebecca en de kindere!", huilde Mijntje. "'k Ga d'r in! 'k Ga d'r in!", gilde Suikerpeer, 'n traptree bestuivend. Dat maakte Essie van 'n bezeten verwoedheid.
"Paulus, moet je weten," zegt Blankaart elders, "is mijn man en Salomo die van Saartje." Hij kan dus allerminst dulden, dat tante Hofland diens woorden citeert. Weer een steek voor tante Hofland: ze is immers zoo bar gierig. Een echte koopmansgeestigheid. Uitstekend van de schrijfsters! Een regel puntjes beteekent overal, dat er een stukje tekst is overgeslagen. "Broer" Benjamin.
Wat heeft Saartje bij je gehad? overgeschoten klieken, en niet half haar bekomst. Weet je wat? Jij hebt het geld van eene wees met uwe smulbroers en fekelkousen verteerd, en het meisje nog gebruikt om dat gespuis op te passen, dat heb je. Je meid is een dronken todde, hoor! Zij komt er genadig af.
Buigzaam in huis zal gaan, vertelt zij iets van haar leven bij haar lief tantetje Hofland. Het is een buitengewoon geestig en guitig stukje. En als ge nu na het lezen den indruk krijgt: ja maar die Saartje moet dan toch iets van een kunstenaar in zich hebben, om zóó te kunnen schrijven, dan zult ge in dit geval niet bedrogen uitkomen.
Ik vertrok met haar. Suzette reikte ons beurtelings de hand. Saartje kon geen woord uitbrengen; en Hildebrand was zoo sprakeloos als Saartje. Wij kwamen in den Zoeten Inval. De oude De Groot was in de ziel bewogen. Ik bleef nog langen tijd bij die goede menschen over het ongeluk van juffrouw Noiret in gesprek.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek