Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juli 2025
't Moet hier toch altemaal blyven, en als jy brave lui op de proppen helpt, dan doe je als een hupsch Christen mensch betaamt." Nu, dat overgeslagen. Neen, Mevrouw, ik heb geen byzonder oogmerk omtrent Saartje.
DRIE EN VIJFTIGSTE BRIEF. Wed. Spilgoed schrijft aan Blankaart: Saartje is allerliefst! En nu is er een meneer, zekere Hendrik Edeling, die de wed. zelf uit den brand geholpen heeft een braaf man die naar Saartje vrijt. Hij is knap, 27
Dan werd het een razend, boldrend, domp-dreunend gestuif, een reutlen de straat en de gracht af, een huilend gejoel en gerucht. Met wrekende sabels sloegen de agenten, rennend het volk na, stompend de vrouwen en kindren, borend de volte der brug door, opjagend de vluchtende, fluitende, schimpende slijpers. Saartje begon angstig te huilen. "Na huis toe la-we na huis gaan", snikte ze.
Schept haastig uit ruwe wol een kostlijken draad, den menschen ten koesterend dekkleed!" En 't snort en het dreunt en 't bonst er nog sterker; en altijd klinkt nog die stem: "Voort raderen, voort!" Ik weet niet waar Saartje gebleven is.
Onderdies fluisterde hij half hoorbaar: "Dat juffertje De Groot heeft toch een allercharmantst gezichtje!" "Wat onbeduidend," antwoordde Henriette. "Niet waar? dat is de eenige fout," sprak Van der Hoogen. "Saartje," hernam Henriette, "het is goed dat ik er om denk. Grootmama heeft wel zeer verzocht of je haar een beetje gezelschap zoudt willen houden."
En wat Saartje betreft: doe een valschen eed, dat haar moeder je het geld beloofd heeft tot aan Sara's huwelijk. Wil je dat niet, loop dan rond! ZES EN NEGENTIGSTE BRIEF. Wed. Spilgoed aan Hendrik Edeling: zij wantrouwt R., maar heeft geen bewijzen; hij deed fatsoenlijk. Onverschillig is Edeling Sara niet, want zij herleest zijn brieven!
Saartje, op den grond gezet, opent de oogen; zij droomde daareven, dat een akelig dier haar bij de keel had; nu ziet ze.... haar moeder; en de teedere handjes klemt ze inéén, en de kille knuistjes drukt ze tegen de brandende oogen, en zegt dat het zoo tikt in haar hoofdje. Maar de moeder hoort het niet.
Toch, dit feit kan als niet meer dan een "verzachtende omstandigheid" worden aangemerkt, en zelfs die verzachtende omstandigheid valt weg in een geval als dat van Hendrik Edeling, die, wanneer Saartje, die hij zoo zielslief heeft, door den verleider R. is meegetroond, en hij verteerd wordt van wanhoop, jalousie en ontzetting, een brief gaat zitten schrijven aan zijn broer over het geval!
"'k Ben benieuwd hoe dat af zal komen," zei Grietje Van Buren. "Wat menheer breekt mag menheer opeten, niet waar, juffrouw De Groot?" vroeg Bartje Blom, die het goed met mij scheen te meenen. Maar Suzette Noiret en Saartje wezen mij terecht en deden 't mij voor.
"Wat een allerliefst mofje!" zei Henriet, met het harde haar over hare zachte wangen strijkende; "wat doe jij nu met een mof, Saartje?" "'t Is een oud ding," zei Saartje met een lief lachje: "de kinderen hebben er ook al zoo'n pleizier over gehad. 't Is nog van mijn grootmoeder, en ik draag het alleen 's avonds, nicht Henriette! Hoe vaart neef?" "Papa is heel wel," antwoordde de schoone.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek