Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 2 juni 2025


En in dat groote bleeke veld dwaalden hèr en dèr voetstappen van menschen, die omhoog waren gegaan dwars door het veld, de witheid borend en storend met een gat donker; of er kwamen soms doode, dorre grassprieten naar boven als borstels, als dikke haren rijzend uit de donzige, blanke vlakte.

Dan, driftig de elbogen in 't kussen borend en geen oog van Eleazar's lippen afhoudend, vroeg-ie: "...Heit-ie me opgegeven?" "Nee." "Dat lieg-ie! Dat lieg-ie! 'k Zie 't an je smoel!", jammerde de zieke, den mond smartlijk gevierkant.

Dan werd het een razend, boldrend, domp-dreunend gestuif, een reutlen de straat en de gracht af, een huilend gejoel en gerucht. Met wrekende sabels sloegen de agenten, rennend het volk na, stompend de vrouwen en kindren, borend de volte der brug door, opjagend de vluchtende, fluitende, schimpende slijpers. Saartje begon angstig te huilen. "Na huis toe la-we na huis gaan", snikte ze.

Maar het pad trok haar geloovende oogen verder, over een kabbeling van gelig-zwart voort, tot zij stuitten tegen den opsteigerenden gezichteinder; daar dwarrelden de verre hooge heesters omhoog, en joegen door-een, en dansen van groen, licht-groen op springend en borend hun spelende wildheid door het lage neerdruischende blauw: Jozef! Jozef!

Zeventien minuten over vieren, terwijl de passagiers in het salon vereenigd waren om een lunch te gebruiken, voelde men een niet zeer hevigen schok, die even achter het rad aan bakboordszijde werd toegebracht. De Scotia had niet gestooten, maar een stoot ontvangen van een werktuig dat eer snijdend of borend dan kneuzend was.

Van Kabibonokkaas voorhoofd, Van zijn witbesneeuwde hairen, Droop het zweet bij stralen neder, Kuilen in den aschhoop borend, Even als de sneeuw in 't voorjaar Smeltend druppelt langs de goten En de groene sparrenstekels, Gaten in het sneeuwkleed halend. Eindlijk was hij overwonnen, Onverdraaglijk was de hitte, Was hem 't lachen, was hem 't zingen.

"Dat zou u zeker, denk ik, met een leerling als Laurie. Het zal mij veel moeite kosten hem 't volgend jaar te verliezen," zei Brooke, met aandacht gaatjes borend in het gras. "Hij gaat zeker naar de academie?" vroegen Meta's lippen, maar haar oogen voegden er bij: "En wat wordt er dan van u?" "Ja, het is hoog tijd, dat hij gaat, want hij is klaar, en zoodra hij weg is, word ik soldaat."

Woord Van De Dag

verduldige

Anderen Op Zoek