Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 9 juni 2025


"Ge droomt, ge maakt u voorstellingen zooals ge het zoudt willen hebben, maar het komt verkeerd uit en ge misleidt uzelf en mij. Het wordt weer zooals de geschiedenis van Sir Robert Bingham's bezitting. Wij blijven ons leven lang arm. Ik zeg u, Geoffrey, gij hadt het recht niet met mij te trouwen." Nu verloor hij eindelijk zijn geduld.

Robert verliet het schuitje, maar Charles wenschte opnieuw op te stijgen, wat na het uitstappen van Robert pijlsnel geschiedde. In minder dan tien minuten verhief hij zich tot eene hoogte van vierduizend el. Een half uur later daalde hij behouden neder en bereikte ongedeerd de aarde. Door dezen tocht werd hij met roem en eer overdekt.

Maar zijn vader, een jongere broeder van Sir Robert, was zaakwaarnemer geweest, en hoewel hij dood was en alle rechtstreeksche betrekking met de firma had opgehouden, was er nog een andere oom in, en de compagnons vergaten Geoffrey niet in zijn moeilijkheden. Zij zonden hem zooveel werk als zij konden, zonder hun vasten advocaat voor 't hoofd te stooten, en hij deed het goed.

Links in de zij, jawel. Een pols als een gangklok.... Volstrekt geen kwaad bij.... Hoor je wel mama.... 't is niemendal!" "Wees zoo goed luitenant! u niet te veel met spreken in te spannen, 't Valt u moeielijk niewaar?" "Als je me nu vroeg om bijvoorbeeld een "Grace" uit de Robert of zoo iets te zingen, dan ja.... ai!.... Nee nee, 't is zoo erg niet."

Redactie: Max van den Heuvel. Medewerkers: Robert Roodhaar, Sneeuw.... Sneeuw kan je niet zetten; als je al onze aliassen neemt, lijkt 't blad wel 'n Humoristisch Album. Frits Verhaeren, schreef Robert gehoorzaam. Nou, en dan Jan, en Karel.... en.... ja, d'r zijn d'r eigenlijk niet zoo bar veel....

Robert Rensma, President der Oranje-Republiek. Toen de Czaar zijn nederlaag begreep, nam zijn gelaat een oogenblik een uitdrukking van smartelijke verslagenheid aan. Maar hij wist zich onmiddellijk te beheerschen, liet het lijk van den Hertog met een doek bedekken en wegbrengen, en sprak toen: "Het woord van den Czaar is heilig.

Aan het oppereinde der tafel zat Mijnheer Robert, Graaf van Artois, hij was reeds in hoge ouderdom, echter nog in de volle kracht des levens; een litteken, dat een deel zijner rechterwang misvormde, getuigde zijner dapperheid in de krijg en gaf aan zijn wezenstrekken nog meer hardheid.

Iederen steen bezag hij, en het scheen wel met vreugde; het was hem onmogelijk te denken aan den herbouw van 't kasteel. Toen hij stierf, dacht men, dat de ruïne zou blijven, want niemand vermoedde, dat Boudewijn ooit zou terugkeeren. Maar nauwelijks was zijn vader dood, of de jonge edelman kwam in het land van Heusden, met zijn vrouw, en hun twee zonen, Edmond en Robert.

Een spottend element ontbreekt zelfs niet bij den grimmigen Voeu du héron; immers Robert van Artois biedt den koning, hier voorgesteld als minder belust op den krijg, den reiger aan, als den bangsten der vogels. Als Eduard zijn gelofte heeft gedaan, lachen allen.

Hij heet toch immers geen Bob, wat ik afschuwelijk vind, maar Robert.» »Ja Tantezei Bob, »ik heet Robert Adrianus de Wild, maar de jongens noemen mij altijd Wilden Bob. Vind u dat zoo'n leelijken naam?» »Rechtop zitten, Pieter! Wilden Bob! O, verschrikkelijk! 'k Wou niet graag, dat mijn jongen zoo genoemd werd. Bob is al erg genoeg, maar Wilde Bob!

Woord Van De Dag

verduldige

Anderen Op Zoek