Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 juni 2025
De uitslag was hun reeds lang bekend, want Rik Schampavie en zijn kameraden de onderkruipers! waren al een keer of twee overgevaren met "typen" van de Yachtclub.
Een voor éen stierven vijf zijner dochters aan een zonderlinge hertziekte, die hen met schokjes wegdreef, in min dan drij jaren. Twee jaar nadien, ook onder de zelfde kwale lijdend, werd zijne vrouw door eene geraaktheid getroffen. Ze bleef zes maanden te bedde liggen en sukkelde er en wou, op een voornoene, redeloos opstaan. Rik was aan het strand.
't En duurde maar een vlage van den regen, en ze vond dat Romaan in den grond een zwakkeling was.... Ze hoorde moeder slapen gaan, en naderhand Rik, en bleef nog turen aan 't venster. De tijd verstreek langzaam, en 't was haar of zij 't niet tasten kon: de ure bleef stille, alles hing in verwachting, zonder angst noch ongeduur.
Albien bleef zitten bij haar en, als de oude Rik ook langs de trap weggeraakte, schoof hij een stoel dichte bij de groote tafel en nam, bezij den schoorsteen, de dooze, die Sebastiaan hem had meegebracht. Hij zei: Dat is een nar ding, wat ge daar speelt, mijn kind!... Hij zette zich goed op zijn gemak en bracht het Zwitsersch huizeken te voorschijn.
Wel ... moeder.... En Ursule jammerde verder, al voelde ze dat ze hare dochter maar niet taken kon, niet vatten met iets. Wantrouwig meende ze nu dat Goedele verdoken geheimen had, verdoken inzichten. Ze folterde haren geest met nieuwe oolijkheid, aldoor tuk op versche subtiliteiten. En Goedele bleef sprakeloos. Rik tort binnen. Hij zei: 'k Hebbe ze op strate gegooid.
En Rik sprak met een lage stem, die ook zich liefelijk te wenden probeerde: Ja, dat moest ge nu toch niet gedaan hebben.... Hij had liever een zwaarder dooze gekregen, maar hij keek zijne oogen algelijk zat op het schitterend geflikker der ciseleeringen van het deksel. 't Is een kunstwerk. Hij woog het in zijne ervaren handen. Na een stonde kwam Goedele staan in de opening der deur.
Ze vermoedden wel, dat Geerten den Bart lekker had mogen betalen voor die hulp, maar 't gaf hun tevens de zekerheid dat de mededinging nog scherper worden zou. Rik-Schampavie-zelf, duchtte Geertens concurrentie, het meest wijl hij nog steeds iedere week geld aan den baas uit 't Feschken afkorten moest. Er ontstond van lieverlede eene toenadering tusschen de ploeg van Rik en de gewone roeiers.
Mevrouw Devleeschhouwer herhaalde: Wat een tijd! Wat een tijd! 't Was verkiezingsweke. Onlangs was er geweld gebeurd, een muiterij in 't lage der stad, een omnibus omverre geworpen en steenen uit de kasseide gehaald. Drij dooden. Rik mummelde dat het een hoop met beesten was. Ze willen muren inbreken met hun voorhoofd. Mijnheer Wilder meende dat die menschen veeleer ongelukkig dan slecht waren.
Alle avonden liet Rik het lamplichtje laag komen over de tafel en hij verklaarde haar het spel der cijfers, de moeielijkste rekenkunde, tot den nacht tellend en hertellend en alles neerschrijvend te rote, met stipte nauwkeurigheid. Dat duurde tot haar twintigste jaar.
Toe-de ... toe-de ... ronkte Rik ... gij leelijke kerte ... en kus uw handje ... dat ge er zoo zoetekens van af komt.... De deur in de voorkamer werd met een ruk toegesmeten, en nadien piepte 't zware hekken. Ze is weg, zei Ursule.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek