Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juni 2025
O God! wat wil men van mij, wat heeft men met mij voor? dacht zij voort: Neen ik had niet zoo moeten handelen, men heeft mij in een valstrik gelokt, ik ben bedrogen! Goede God, red mij! Wat zal er van mij worden! Een luidruchtig gesprek, dat in de gelagkamer werd gevoerd, boeide eensklaps hare opmerkzaamheid.
De indrukwekkende plechtigheid eindigde met de invocaties, uitgeroepen door den aartspriester van Notre Dame, en waarvan de laatste gericht was tot de »Gelukzalige Jeanne d'Arc, bevrijdster van het vaderland«. En de duizenden, die daar neergeknield lagen, antwoordden daarop in koor: »Zegen ons, red ons!« Utrecht, April-December 1914. Kalm, doch met een vast doel voor oogen, werkt de Kerk voort.
Bezorgdheid is de grondtoon van haar liefde, sedert haar ontboezeming "mijn rust is henen, mijn hart is bezwaard" en het klagende lied voor het beeld der Mater Dolorosa is zóo van leed vervuld, dat wij hier het ergste voorzien: "help en red mij van smaad en dood! ach buig gij smartenrijke genadig uw aangezicht tot mijn ellende neer!"
Zij liep naar beneden en opende de deur, en Katelijne kwam haastiglijk binnen en sprak: Red mij! red mij! De wolf! de wolf! En Nele hoorde, van verre in het veld, een akelig, schor gehuil. Sidderend stak zij al de lampen en keersen aan, die zij vond. Wat is er gebeurd, Katelijne? vroeg zij, heur in de armen drukkend.
"Kan ik u verlossen?" riep Bois-Guilbert. "Neen," hervatte De Bracy; "ik heb mij op genade of ongenade overgegeven, en ik zal woord houden. Red u; er broeit onheil; maak dat de zee tusschen u en Engeland ligt. Meer durf ik niet zeggen!" "Goed," antwoordde de Tempelier; "zoo gij hier wilt blijven, dan bedenk, dat ik aan mijn woord en riddereer getrouw ben gebleven.
HERTOG. Uw man heeft mij in de' oorlog goed gediend, En ik heb u mijn vorstlijk woord verpand, Toen gij als heer en meester hem aanvaarddet, Door daden steeds hem alle gunst te toonen. Kloppe een van u dus aan de kloosterpoort; Ik wensch de abdis te hooren, want ik wil De zaak beslechten, eer ik verder ga. DIENAAR. Meest'res, meest'res, o snel! en red u, snel!
De hommels behooren niet tot de honingbijen! maar zijn de diklijvige, ruige, wilde bijen van het geslacht Bombus, waarvan in ons vaderland, volgens diezelfde autoriteit, een twaalftal soorten te vinden zijn. Waarmee we alweer van een dwaling genezen worden. Red. Een van de oudste en mooiste fabels uit de Grieksche mythologie, is die betreffende den oorsprong van de honingbij.
"Neen, gij moogt mij niet aan een rampzalig lot prijsgeven!" riep de gravin, terwijl zij met zenuwachtige krachtsinspanning den worstelenden jonkman staande hield: "Gij kunt, gij zult háár niet doen omkomen, aan wie gij uw aanzijn verschuldigd zijt. Verneem, Walter, verneem in dit bange oogenblik, wat ik u nimmer had willen openbaren. Walter, red mij! want ik heb u onder het hart gedragen.
Ja, sprak Nele, en Soetkin weent aan de poort van het Steen. Het hert van den verloren zoon bonsde van smerte en hij zei tot Nele: Ik wil ze zien. Neen, dat moet gij niet doen, sprak Nele, maar wel volbrengen hetgeen Klaas gezegd heeft, vóóraleer hij gepakt werd: Red de karolussen, zij steken achter den brandmuur van den schoorsteen.
De schacht is nauwelijks tien voet diep, en als zij de flikkerende lantaarn omlaag houden, ontdekken zij een gang, die in de juiste richting leidt. "Houd gij," fluistert Guy tot Corker, "nu hier de wacht. Indien gij wordt aangevallen, verdedig u dan zoo goed als gij kunt, en waarschuw en red mij als het mogelijk is. Zoo niet, blijf dan waar gij zijt."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek