Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juni 2025
O mensch, ik herhaal en ik herhaal het u: eene kwaal van helschen oorsprong bijt u, gelijk een kanker, aan het hart. Raad ik het niet? Maar neen, de ingevingen van den Eersten Persoon, welke mij op dit oogenblik bezielen zijn onbedrieglijk en gij moogt niet langer weigeren uwe zonden te biechten. Red u, als er nog tijd toe is."
Zij stond op en antwoordde, niet zonder zekere fierheid: "Mevrouw, er moest eene onweerstaanbare reden zijn, om mij tot dit bezoek te brengen; want ik weet, dat de banden des bloeds, die ons vereenigen, in u veeleer eene oorzaak van haat dan van liefde zijn. Maar heb nu toch eens medelijden met ons, o, red ons van schande en armoede!
Han wil niets meer van hem weten. Het kind wilde niet langer blijven en was ook later niet meer te bewegen er heen te gaan. Han bleef Oom haten . Wanneer dit woord niet te sterk is gekleurd, dan pleit het niet voor Han. =Red.= Deze had de liefde van het kind verspeeld. Reeds een paar jaar lang geef ik Riekje Zondagmorgen van elf tot twaalf pianoles.
Vindt menschenbroosheid nog, verpletterd, heul by God! Of, Hemel, zou ook hier een Paradijsslang wemelen, En logen sissen op den waarheidtoon der hemelen, Door 't schom'lend groen bedekt, verhuld in duisternis? Aartsgoedheid, red me, ô red, zoo redding mooglijk is!
»Bij dien raad heeft master Harvey mij tevens opgedragen, u mede te deelen, dat hij zijn buiten Hampton Red ter uwer beschikking stelt." »Hampton Red?... Waar ligt dat?" »Ongeveer tien mijlen bovenstrooms, op den rechteroever der Sint John. Daar zult gij althans gedurende eenige dagen in veiligheid zijn...." »Ja.... dat zou kunnen...."
De vader van Koyuri is een braaf man, en de saké was dus in staat haar volle weldadige werking op hem uit te oefenen; maar gij zijt gierig en zelfzuchtig, en voor al dergelijke menschen is saké vergif. "Vergif?" kermde Mamikiko, die nu dood ongelukkig was. "Goede Shojo, heb medelijden met mij en red mijn leven!"
De graaf wilde hem slaan met zijne zweep, doch Uilenspiegel bleef op de slagen niet wachten, wegvluchtend riep hij nog: Eet lanteernen, eet lanteernen, heer graaf. Red onze landen! Op een anderen dag hield Egmond stil voor de afspanning het Bont Verken, gehouden door een lieftallige bazinne van Kortrijk, het Muizeken geheeten. De graaf stond recht op zijne stijgbeugels en riep: Is er iemand?
Red hem, vader, smeekte zij, red hem, het is nog niet te laat. Met een twijfelachtig lachje antwoordde hij: Een verdrinkende laat zich redden, een verliefde niet. U hebt toch invloed op hem. Hij staat zoo alleen in de wereld! Toon hem het gevaar, waarin hij verkeert. Zeg hem hoe gevaarlijk de Egyptische is! Dat zou hem uit hare handen kunnen redden, maar zou het hem aan u geven? Ach neen.
Buiten dansten de witte wiven, en ze zongen, wachtende, daarbij een lied op een vreemde, eentonige wijs, maar de vrouw kwam niet naar haar toe. Ze hield de handen tot gebed gevouwen. "God in den Hemel," zoo bad zij, "Vader der schepselen verlos mij van den nood red mij uit de scherpe tanden en klauwen. Leid mij, want de nacht is gekomen, en de morgen nog verre.
Ook boom- en bloemkweekerijen zijn er: Red Lodge met uitgestrekte, weelderige tuinen, en een kweekerij, opmerkelijk door den reusachtigen stam en de forsche kroon van een rijk bloeienden rozenboom. Wij hebben geen reden ons den tocht te beklagen, die op goed geluk was ondernomen, en Southamptons bevolking weet ook van de schoone omstreken der stad te genieten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek