Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 juni 2025
PROTEUS. Uwe Edelheid een goeden avond, jonkvrouw! SILVIA. Mijn dank voor uw muziekbegroeting, heeren! Wie is het, die daar sprak? PROTEUS. O, kendet gij zijns harten zuiv're trouw, Gij leerdet ras hem aan de stem te kennen. SILVIA. Signore Proteus, als ik het wel heb. PROTEUS. Ja, Proteus, eed'le jonkvrouw, en uw dienaar. SILVIA. Wat wilt gij hier? PROTEUS. Eenswillend zijn met u.
FLINK. Ja, heer; ik, een verloren schaap, gaf uw brief aan haar, een verkoren schaap; en zij, een verkoren schaap, gaf aan mij, een verloren schaap, niets voor mijn moeite. PROTEUS. Voor zooveel schapen is de weide wel wat te klein. FLINK. Als het veld overvol is, deedt gij het best, haar te kooien. PROTEUS. Neen, daar zijt gij aan 't dwalen; ik deed het best, u te schutten.
DERDE BANDIET. Wijzelf verfoeien zulk een laag bedrijf. Kom nu, wij brengen u tot onze schare, En toonen u den buit, door ons vergaârd, Die, als wijzelf, tot uw beschikking sta. Milaan. Open plaats voor 's Hertogs paleis, onder Silvia's kamervenster. Proteus komt op.
Vooreerst hebt gij geleerd, evenals uw vriend Proteus uw armen over elkaâr te slaan als een onvergenoegde; u aan een liefdeliedje te goed te doen als een roodborstje; in uw eentje rond te wandelen als iemand, die de pest heeft gehad; te zuchten als een schooljongen, die zijn A-B-boek verloren heeft; te weenen als een jonge meid, die haar grootmoeder begraven heeft; te vasten als iemand, die de hongerkuur moet doorstaan; te waken als iemand, die voor diefstal beducht is; met een grienstem te spreken als een bedelaar op Allerheiligen.
Toen Menelaus haar terugvond, wilde hij haar eerst dooden, maar hare schoonheid redde haar, hij nam haar mede naar Sparta, waar zij nog lang met hem in vrede en geluk leefde, en na haar dood in hetzelfde graf met hem bijgezet werd. V. a. was zij met Paris in Aegypte gekomen, waar Proteus haar en de geroofde schatten terughield en na den oorlog aan Menelaus teruggaf.
PROTEUS. Nu, geef haar dezen ring met dezen brief; Zie, ginds, d
PROTEUS. Ga gij vooruit, ik zal den weg wel vragen; Ik moet nu naar de reede, om van mijn reisgoed Nog iets te ontschepen, dat ik noodig heb, Maar dan ben ik terstond tot uwen dienst. VALENTIJN. Gij zult u haasten? PROTEUS. Zeker.
PROTEUS. Nu, alle heil geworde u in Milaan! VALENTIJN. Zoo u niet minder thuis! En nu, vaarwel! PROTEUS. Hij jaagt naar eer en ik naar liefde; hij Verlaat zijn vrienden, om hen te verheffen; Ik, om de min, mijzelf, mijn vrienden, alles.
PROTEUS. Doorluchtig heer, wat ik moet openbaren, Gebiedt de wet der vriendschap mij te helen; Maar roep ik voor mijn geest de groote goedheid, Door u aan mij, onwaardige, betoond, Dan spoort mijn plicht mij aan, u mee te deelen, Wat mij geen goed ter wereld hadde ontlokt.
PROTEUS. Een weinig tijds, heer, doet die droef'nis sterven. HERTOG. Dit wacht ik ook, maar Thurio denkt van neen. Proteus, ik heb een goeden dunk van u; En dit, gij gaaft mij proeven van uw ijver, Is oorzaak dat ik verder u vertrouw. 19 PROTEUS. Niet langer, dan ik trouw blijf aan uw hoogheid, Zij 't leven mij gegund, en bij uw hoogheid.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek