Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 mei 2025
Hij zou haar oude leege schuur uitschilderen, den zoogenaamden stal, en wat daarachter en op zij lag, en van de opbrengst van het stuk want rijke menschen, gek genoeg, betaalden dikwijls groote sommen voor zoo'n ding zou mogelijk wel een nieuwe koe bekostigd kunnen worden.... Eerst dacht ze dat ze beetgenomen werd, het oude, veel geplaagde vrouwtje, een koe voor een portret van al dien ouden rommel daar, het was te wonderlijk!... maar ten slotte gaf ze zich toch aan de illusie, begon den schilder te vertrouwen, ging, in-eens toen, huilen van plezier.... Een koe..., een nieuwe koe!... Ze zou mijnheer dan nou maar vast bedanken....
Dat zijn vrouwen altijd, en dit laatste jaar is zoo moeilijk geweest, dat ik mij wel veertig jaar voel." "Arme Jo, we lieten het jou ook maar alleen dragen, terwijl wij plezier maakten. Je bent werkelijk ouder geworden; hier is een diepe rimpel, en daar nog een; behalve wanneer je glimlacht, staan je oogen droevig, en toen ik straks het kussen aanraakte, voelde ik er een traan op.
In 't begin deed Ida alles, wat het vrouwtje van haar wilde, omdat ze heel veel van het vrouwtje hield en haar zoo graag een plezier wou doen, en ook wel omdat ze zich een beetje voor haar schaamde. Maar langzamerhand werd dat anders. Toen begon Ida het zelf prettig te vinden, dat alles om haar heen zoo ordelijk en netjes was. Wat leek het veel aardiger en vriendelijker.
"Uit te rusten? Waarvan?" zei ze dan, als in antwoord op hare gedachten. "Ik mag niet moe zijn en ik ben het ook niet, ik verbeeld het me maar." Den middag vóór Kerstmis nam ze vrijaf en ging voor haar plezier wandelen.
Toen de boer verder stapte, moest hij even de hooivork neerleggen en zich het gezicht afwisschen, dat van plezier nog heeter was geworden. Daar viel zijn oog op de koe, die daar vlak bij stond te grazen. Hij vloog op haar af en riep: "Ondeugend beest, dat me weggehaald hebt van mijne ouders, ik kan niet meer boos op je wezen, nu je mij zooveel goeds hebt gedaan! Ik heb je lief! daar dan!"
"Waarom niet? de kalatsch geurt somtijds toch zoo bizonder lekker, dat men wel eens niet zou kunnen nalaten.... Schoon is 't de natuur te dwingen Onder 's hemels strijdbanier; Maar mocht dit mij niet gelukken, 'k Heb dan toch een groot plezier." Lewin moest nu toch ook even glimlachen. "Ja, maar zonder gekheid," ging Oblonsky voort. "Denk eens door!
De Kalif vouwde het papier open en zei: "Hé, wat wonderlijk schrift! Dat kan ik ook niet lezen. 'k Mocht wel eens weten, wat die letters beduidden. Hoe kom je er aan?" "O", zei de marskramer, "ik heb doos en papier van een anderen marskramer gekregen, en die had ze ergens op de straat gevonden. Als U er plezier in hebt, geef ik U de beide dingen present."
En die drenkeling keek wèl zoo bedroefd. Al zijn plezier was verdwenen. Niet in z'n bloote velletje. »'t Best zal wel zijn, dat je alles uittrekt«, zei meester eindelijk. »En dan in je bloote velletje met ons mee«, riep een van de jongens. Nou, dat was toch al te gek, vonden de kinderen. En allemaal lachten ze, zoo hard ze konden. Jo zelf kon zich niet goed houden; hij proestte het ineens uit.
Op het linnen zaten twee kikvorschen; hun heldere, oogen straalden van louter plezier. «Wat is het heerlijk weer!» zei de eene, «hoe verfrisschend! En het linnen houdt het water zoo mooi bij elkander; het krabbelt mij in de achterpooten, alsof ik moest zwemmen.»
Dat neem ik je niet kwalijk, ik vind 't ook niet pedant of maar eenigszins afkeuringswaardig, maar ik heb 't niet, dat 's alles! Ik heb er juist 'n helsch plezier in me heel anders voor te doen dan ik ben of eigenlijk, nee!...... ik wil er tegen jou niet om liegen, ik geloof dat ik me dat maar wijs maak, dat ik eenvoudig de kracht en den moed niet heb mezelf te zijn, altijd en overal.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek