Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juni 2025
Stel dat ge getrouwd waart, dat ge veel van je vrouw hieldt en je toch door een andere vrouw had laten meesleepen...." "Neem mij niet kwalijk, dat kan ik niet begrijpen, evenmin als dat ik, nu ik verzadigd ben, nog eens naar een bakkerswinkel zou gaan om een kalatsch te stelen." Oblonsky's oogen glinsterden meer dan gewoonlijk.
Op de straten was het nog geheel ledig, Lewin ging tot aan het huis der Tscherbatzky's. De inrijpoort was nog gesloten en alles sliep. Hij ging naar het hotel terug, in zijn kamer en bestelde de koffie. Hij beproefde te drinken en een kalatsch er bij te eten, maar dit laatste wilde niet gelukken. Hij trok zijn overjas aan en ging weer naar buiten.
"Gij wilt toch niet aannemen, dat men veel van een kalatsch kan houden, als men zeker recht op iets anders heeft. Gij noemt dat een vergrijp. Voor mij is een leven zonder liefde geen leven. Ik ben nu eenmaal zoo geschapen. En men doet daar toch waarlijk niemand kwaad mede, men doet zich zelf alleen goed...." "Dus al weer een nieuwe liaison?" vroeg Lewin. "Wat hebt gij daar mee noodig?
"Waarom niet? de kalatsch geurt somtijds toch zoo bizonder lekker, dat men wel eens niet zou kunnen nalaten.... Schoon is 't de natuur te dwingen Onder 's hemels strijdbanier; Maar mocht dit mij niet gelukken, 'k Heb dan toch een groot plezier." Lewin moest nu toch ook even glimlachen. "Ja, maar zonder gekheid," ging Oblonsky voort. "Denk eens door!
De vrouw wordt ouder, men is vol levenslust en voor men er eigenlijk erg in heeft, bespeurt men, dat men haar niet meer zoo bemint als vroeger, hoewel men heel veel achting voor haar koestert. Dan komt plotseling een werkelijke liefde en men is verloren!" Lewin glimlachte. "Ja, verloren!" ging Oblonsky voort. "Maar wat nu te doen?" "Geen kalatsch stelen!" Stipan Arkadiewitsch lachte luid.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek