Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 mei 2025
Op eens moest ze ophouden met rondkijken, en sloeg de oogen neer, want ze merkte, dat allen in de tent haar aankeken. Söderberg moest iets van haar verteld hebben, want nu namen de Laplandsche mannen en vrouwen de korte pijp uit den mond, en keken naar de plaats, waar zij zat. De Laplander, die naast haar zat, klopte haar op den schouder, knikte en zei in 't Zweedsch: "Goed, goed."
Je weet wel wat ik meen, een goed glas brandewijn. Maar een ferm glas, hoor; want zoo'n kleintje is maar mondtergen." "En nu," hervat oom Klaas, nu hij van 't noodige voorzien is en zijn kort eindje pijp heeft aangestoken, "nu het zeil in top, en er op ingevaren. Je weet, dat ik aan boord van den vice-admiraal De With, zaliger gedachtenis, als stuurman geplaatst was.
»De pijp zit verstopt. Je hebt er de tabak veel te vast ingedrukt,» zei hij. »Dan moet ze er weer uit,» zei Bob. Hij nam zijn mesje en maakte den kop weer leeg. Piet, die intusschen wat rondgeloopen en ons met een schuin oog bespied had, kwam langzamerhand wat naderbij en nam eindelijk ook in den kring plaats.
De zware baleinen van d'r corset steken uit en 't vergulden kruisje aan de koperen ketting bengelt en hupt aan d'r hals. Achter staan d'r twee stil, die óp zijn. Da's 'n rijke met 'n nieuwe meerschuimen pijp. Mollig wrijft z'n knuisthand om de dikke taille van de vrouw. En dan komt d'r weer 'n veldartillerist met kort geschoren rood haar en 'n verdikten neus. Roem-roem-roem-roem. Roem-roem.
"Die zit in 't vooronder," antwoordde Reynhove, "zijn pijp te rooken en een glaasje brandewijn te drinken: en, in 't passant gezegd, wij mochten ook wel iets nemen tegen de nattigheid. Ik geloof, dat onze vriend wat confuus is over hetgene gearriveerd is en zich niet aan de dames durft presenteeren." "Hoelang zullen wij hier nog moeten blijven?" vroeg Suzanna.
Om hem niet te beleedigen, zei ik hem, dat de pijp taboe was, en daar hij als hoofd de heiligheid van het taboe in de eerste plaats had te eerbiedigen, knikte hij begrijpend en was tevreden gesteld. Ik beloofde hem dan nog, morgen op zijn eeredag tegenwoordig te zijn en nam afscheid. Het was niet te vroeg, want nauwelijks waren we op de plantage teruggekeerd, of er brak een hevige regen los.
Zoo zat ik dan steeds tusschen hangen en worgen, en de jaren begonnen al een grijzen tint over mijn hoofd te verspreiden. Toen stond ik eens bij de kachel en had mijne pijp aangestoken en keek naar het weder.
De heer des huizes zat bij de godsdienstoefeningen gewoonlijk in een hoek van het vertrek, de uitgedoofde pijp naast zich op de vensterbank, het stevige hoofd eerbiedig ontbloot, en nu en dan een strengen blik werpend op zijn kinderen, wanneer zij naar zijne meening niet oplettend luisterden. Bij een pauze in de preek werd een psalmvers gezongen.
De regen viel schuins, in lange, dikke strepen en kletste nijdig op den grond; het waren lijk sabels die vielen. De verten waren er blauw van toegesmoord, en steeds nieuwe regengordijnen wandelden gietend over het land. Pallieter zat een pijp te smoren onder het wagenkot, en luisterde naar den regen als naar een oud vertelsel in een ouden boek.
Montparnasse antwoordde: "In die pijp omhoog klauteren." "Met dit touw," zei Babet. "En het touw vastmaken," liet Brujon er op volgen. "Boven aan den muur," hernam Babet. "Aan den middenstijl van het venster," voegde Brujon er bij. "En dan?" zei Gavroche. "Dat is alles!" zei Gueulemer.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek