United States or Poland ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Gelukkig veel beter, maar Moeder is nog erg zwak, Jan." "Ze is zwaar ziek geweest, niet waar?" "Ja, ernstig ziek, maar zeg, jongens, we moesten nu eens een of ander spelletje doen. Eigenlijk heb ik net een gevoel, of ik...." "Of je ook ziek bent?" viel Jan Vos hem in de rede. "Ha, ha!" lachte Piet van Dril, "Dik ziek? Dat kun-je aan zijn dikken buik wel beter zien!"
Hebt gij geen medelijden met uwen armen meester, die zich ziek schreeuwt om u te leeren.... EDWARD, schreeuwende. Meester! meester! Piet heeft een' vlieg met een strooiken aan heur gat! DE MEESTER, stampvoetend en met wanhoop.
Sedert zijne moeder, in gezelschap van den ouden Borik, die haar eenige steun was, spoorloos verdwenen was, had eene ware wanhoop, die zich ieder uur, iedere minuut deed gevoelen, zich van Piet Bathory meester gemaakt. Zichtbaar leed hij daaronder.
Piet, met z'n wollen sokken tegen 't haard-rooster, in die lange gezellige winteravonden, als 'r geen visite was, kwam op datzelfde neer. Zijn idee van onderzeesche booten hadden ze geg
Nu moet ik eerlijk zeggen, dat wij niet veel medelijden met hem hadden, en dat wij hem geducht voor den gek hielden. »Wat doet mijn bleeke broeder vreemd!» zei Bob plagend. »Zoekt mijn bleeke broeder iets?» »Hij zoekt eene pijp!» zei Karel. »Hij wenscht de vredespijp te rooken.» »Loop rond!» zei Piet nijdig, »als jelui voeldet, wat ik voel, hier in mijne maag, dan zou je zoo grappig niet zijn.
»In welk opzicht dan toch? Als ik ooit een profeet had te schilderen, zou ik er zeker geen Willems voor laten poseeren." »Ik evenmin; maar toch.... heeft hij je niet voorspeld dat je nog eens door de Roomschen zoudt ingepakt worden? En nu, mij dunkt het is er al mooi toe gekomen." »C'est vous qui l'avez dit" declameerde Piet, »maar het bewijs er voor, mon cher?" »Het bewijs?
Hij was dan nu ook neergedrukt en angstig, zijne klamme vingers beefden, en zijn gejaagd gemoed zag met schrik naar het einde van het jaar. Maar een van ons, wiens vader het niet achtte, op welk nommer zijn zoon zat en welken prijs hij had, maar dien het genoeg was, dat hij een vlugge en knappe jongen was en die Piet nu over het hoofd was gesprongen, redde hem.
Er is dan zeker een fout begaan, die verergerd werd door Moeders onhandig antwoord (als ook dit historisch is). Maar dat gaf Piet natuurlijk niet het recht om op te spelen. Nu hij het toch deed, moest hij terecht gebracht worden. Hoe? Wel, daarvoor zou ik geen betere manier weten dan de hier geschilderde, die m.
»Ja, ik begrijp u, mijn kind!" zei Willems, Frits aanziende, die even verbleekte, terwijl hij het woord opnam. »Ja, wat toen volgde is eigenlijk mijne schuld, want ik werd boos en vloog op Piet aan, pakte hem in de borst en vergat in mijne drift, dat hij halsstarrig de teekening bleef vasthouden, terwijl Dientje niet besluiten kon die los te laten, toen ik er op instoof hielden zij ieder een stuk in handen; toen ik haar Piet wilde ontweldigen, scheurde zij nog een keer te meer.
Piet levend!... Piet in de nabijheid!... Aan den voet van den omheiningsmuur!... Maar gebeurden er dan wonderen?... O, dat zou Sava later vernemen!... Zij zou later vernemen, hoe hij aan den dood ontrukt was. Voor het oogenblik was het genoeg te weten, dat Piet Bathory haar nabij was! Ja, zeker, dat was voor het oogenblik genoeg. Meer wilde zij, meer verlangde zij thans niet te vernemen.
Woord Van De Dag