United States or Albania ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Ik heb ierst esproken!" "Hoe hiet jij?" "Ik hiet Piet de Wit." "Best hoor; ik zel zwart skraiven."
Hij liet zich door hen 't liefst "Piet de timmerman" noemen, sprak steeds Hollandsch met hen en overlaadde hen met gunstbewijzen. Het scheppen van eene groote zeemacht was thans het ideaal, dat hem voor den geest zweefde.
"De eerste dagen kun je je op zolder oefenen, Piet," zei mevrouw: "'k had 't nooit, nóóit gedacht...."
Heeft Moeder ooit zonder je toestemming een ander kind met je speelgoed laten spelen?" Verruimd vliegt Piet naar Moeder en maakt het voorgevallene op zijn eigen innemende wijze bij haar goed. Het was treffend, 's middags aan tafel, terwijl hij het bijzondere portie taart zat te smullen, Piet te hooren uitroepen: "Lekker Moes!"... "dank U vriendelijk!"... "fijn Moes!"...
"Je mag wèl in de goot," sprak meneer, neuriënd tusschen elk woord: "en je mag om 't huis heen tot an de schoorsteen, maar niet na benejen bij de Spaarns is nog licht op en in de meidenkamer bij Leuring zit de meid 'n roman te lezen...." "Daar kom 'k, pa hoepla! dolletjes!" "Is de goot dróóg, Piet?" "Wat hindert dat?" "Nou op me kousen is 't niet alles, Piet!"
"Ja," zei Dik, "maar die tralie is er." Piet van Dril, wiens vader smid was, vatte het ijzer aan, en begon er met kracht aan te trekken. "'t IJzertje zit goed vast, hè Piet?" vroeg Dik. "Niet erg!" antwoordde deze. "Ik kan het gemakkelijk heen en weer bewegen. De bout is sterk genoeg, maar het kozijn niet. Dat is al tamelijk vermolmd. Heb-je geen mes?"
Ik vind, dat we ze voor hem moeten bewaren. Ze komen hem eerlijk toe." "Je hebt gelijk, Dik, die appels zijn van hem. Laten we ze hier bij dezen boom neêrleggen, met een weinig zand er over, dan kunnen we ze hem morgenochtend geven." "Goed," zeiden Piet en Dik. Zij begroeven de twee appels op de aangeduide plaats en wandelden weer verder, terwijl ze de geroofde waar met ijver naar binnen werkten.
BERNICK. Zoo? Daar? LONA. "Geschenk van Karsten Bernick," zooals er boven den ingang staat. Ja, jij bent hier wel de Groote Piet. JOHAN. En prachtige schepen heb je ook. Ik ontmoette den kapitein van "de Palmboom", een ouden schoolkameraad van me.... LONA. En een nieuw schoolgebouw heb je ook laten zetten; en de gasleiding en ook de waterleiding hebben ze aan jou te danken, hoor ik.
Silas Toronthal bleef bij het denkbeeld volharden, dat zijn stilzwijgen zijne tegenstanders nopen moest, om hem te ontzien. Hij gaf dan ook geen antwoord. "Waar is Sava?" herhaalde dokter Antekirrt. Niets, geen woord! Dat zwijgen was tergend, was uitdagend. Piet Bathory stond te knarsetanden van woede. "Waar is Sava?" herhaalde de dokter, die ditmaal zijn geduld begon te verliezen.
Maria volgde haar op een teeken van dokter Antekirrt. Piet stond onbewegelijk bij de deur, zonder den moed, ja zonder de macht te hebben een pas te doen. Borik had intusschen, dank zij de goede zorgen van den dokter, zijn bewustzijn herkregen.
Woord Van De Dag