Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 oktober 2025
Moet dan in dien tijd van wachten de Javaan in onkunde en onwetendheid opgroeien, terwijl "meer licht" dringend noodig is in eene maatschappij, die zooveel behoefte heeft aan betere zedelijke grondslagen om te komen tot betere materieele welvaart?
"Wie ben je, die mij zoo vriendelijk goedendag zegt?" vroeg het oude vrouwtje. "Acht en veertig eikenbosschen heb ik zien opgroeien, en ik heb ze ook weer zien sterven; maar in al dien tijd is er nog nooit iemand hier geweest, die mij zoo vriendelijk toesprak." "Ik ben een vermoeide wandelaar," zei Paul.
Bij het opgroeien, hoewel hij steeds als lijfeigene werd behandeld, werd hij toch opgevoed met de kinderen van messire Amerigo en daar hij zich meer liet leiden door de natuur dan door het noodlot, begon hij beschaafd te worden en van goede manieren, zoodat hij dermate aan messire Amerigo beviel, dat die hem tot een vrij man maakte en daar hij geloofde, dat hij Muzelman was, liet hij hem doopen en Pietro noemen, maakte hem tot zijn rentmeester en stelde in hem veel vertrouwen.
Dec. Men zou, hing dat uitsluitend van de waarde van dit werkje-zelf af, met vrij groote zekerheid hebben kunnen voorspellen, dat met de publicatie daarvan een nieuwe aera in onze vaderlandsche journalistiek zal aanbreken een aera, waarin geestigheid, distinctie en populariteit elkander nièt dooden. Maar helaas, wij weten 't nu allen wel, dat er deeg is, waartegen èlke gist onmachtig blijkt. En fijngemalen slaapbollen zijn in dit opzicht ietwat nòg onoverwinnelijker dan zelfs Posthuma's rijstemeel. Bovendien: in dit land van commodelaadjes, vakjes, etiquetjes, secten en specialiteiten, druischt het ongetwijfeld tegen de eerbiedwaardigste separatistische tradities in, dat een bijzonder geestig journalist tevens een distinctievol stylist is. Moresco, dien ik mij als de schrijver van "Rustpunten" in De Nieuwe Courant herinner, was, vóór Kleerekoper, de eenige, die dien gruwel van overdaad bedreef, en zelfs Barbarossa, gelukkig bezitter van een natuurlijk-wellende en rijke geestigheid, is dan ook zoo bescheiden niet de geringste nuance van stylistische schoonheid of distinctie te vertoonen. En zoo zullen wij maar goed doen met alle gedachten aan een Kleerekoperiaansch journalistiek tijdvak uit ons te bannen, en integendeel te verklaren: dit werk is niet alleen een unicum in zijn vereeniging van spiritueele losheid met compositorische hechtheid en distinctievollen stijl, maar helaas, het zal dit ook blijven. En: een unicum niet slechts in de journalistiek, maar ook in de literatuur. Het ware dan ook 't schromelijk [p.195] onrecht doen, indien ik, ter oorzake van het feit, dat zijn inhoud voor 't eerst als vluchtig dagbladwerk verscheen, er de hoogere literaire qualiteiten in zou miskennen. Ai, welk een fanatiek sektariër zou ik zelf dan moeten zijn! Veeleer dient met nadruk gezegd, dat de allerbeste uit deze selectie van in Het Volk verschenen Oproerige Krabbels een nieuw soort prazagedichtjes vormen: prozagedichtjes van satyriek vernuft en niet zelden ook van meer liefde-doordrenkte sentimenten. Acht ge, met van Deyssel, die eigenaardige, van vreugde om de eigen vermogens schitterende, psychische zekerheid, een onmiskenbaar blijk van de aanwezigheid van literaire kunst, welnu, doorlees dan maar het heele werkje, en erken, dat ge maar uiterst weinig hebt kunnen vinden, waarin die zekerheid en vreugde niet waren. Of vraagt ge naar scheppende verbeelding, bewonder dan eens Klokkepraat zie eens in wat luttelen omvang, hier een aan zin en beeld rijk sociaal sprookje werd neergeschreven. Wenscht ge compositie ach, spreekt het niet van zelf, dat bij dezen "man van de pointe", zooals ik hem onlangs te dezer plaatse noemde ; bij dezen man, die zijn stralendst-openvonkelende uitmuntendheden tot éen verrassing in de laatste regels bewaart, de compositie meestal volmaakt is? Let eens goed op dat onvolprezen Vóór de tent van Wiessing, of op het prachtige Steven-Mulders-buurtje: hoe dat in elkaar zit; hoe ge dat alles uit des auteurs geest ziét opgroeien en in bloei staan, snel, zeker, en rijp, als het wonderplantje van een Indischen fakir. Maar kijk, daar hebt ge 't nu al ik m
En wij ouderen, kunnen slechts de vurigste wenschen stamelen voor het voorspoedig opgroeien van Uw Kind, dat, 't zij met allen eerbied gezegd, door het vertrouwen, waarmede U. M. het onder de burgerij heeft laten verkeeren, ook eenigermate ons kind geworden is, en de bede opzenden, dat God aan de Prinses het leven en de gezondheid spare, Haar alles schenke wat Uw ouderhart slechts verlangen kan, Haar in één woord in lengte van jaren krone met de keur Zijner zegeningen.
De sagopalm groeit vanzelf: weliger wel bij goede verzorging, die hem lucht en ruimte geeft, en knagende insecten van hem afhoudt, maar toch ook zonder dat, en rondom den stam komt meer jonge opslag dan voedsel en plaats voor opgroeien kan vinden. Hij groeit tot zijn tijd van bloeien is gekomen.
Maar dan moet de jeugd ook een tegenwicht tegen het lange stilzitten gegeven worden, dan moet haar ook een vreugdevol bestaan verschaft worden, zonder welke een gezond opgroeien van lichaam en geest onmogelijk is.
Maar dat zal allemaal gebeuren, mijn goede Mattia; als mijn ouders rijk zijn, dan zullen zij dat evengoed voor u als voor mij zijn; als ik naar de akademie ga, gaat gij met mij mede; wij zullen elkander niet meer verlaten; wij zullen samen werken, samen opgroeien en leven, zooals gij dat verlangt en zooals ik het ook wensch; dat verzeker ik u.
Toen wendde zich zijn donkere blik van Johannes af naar buiten en dwaalde peinzend over de groote stad. Lang waagde Johannes het niet te spreken, eindelijk zeide hij zacht: 'Zult gij mij medenemen? 'Wat meen je, mijn jongen? zeide de Dood, opkijkend uit zijn mijmering: 'Neen! nu nog niet. Gij moet opgroeien en een goed mensch worden. 'Ik wil geen mensch worden als de anderen.
In het Limburgsche is dit veelal een eik, beuk of vruchtboom, al dreigt het gebruik thans uit te sterven; en ook in menig Vlaamsch dorp kent men nog het geboorteboompje, doorgaans door den vader in den tuin geplant, als zijn vrouw hem een telg schenkt: dit boompje zal mèt het kind, als zijn evenbeeld, opgroeien en bloeien, om eenmaal te verdorren.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek