Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 mei 2025
Haar innige smart verscheurde mij de ziel, en ik was zelfs zoo onthutst en ontroerd, dat ik in de eerste oogenblikken vruchteloos naar woorden zocht, en niet anders doen kon, dan haar koude hand in de mijne te klemmen, den arm om haren hals te slaan, haar bleek gelaat te kussen en tranen van weemoed aan haar boezem te schreien. "Moeder!" zeide ik eindelijk: "lieve moeder! matig uw verdriet."
"Ik heb alles gedaan wat ik kon om die reis te verhinderen?" "Alles." "Dan is mijn geweten hieromtrent gerust en ik vergezel u." "Ik was er zeker van," antwoordde de doctor, een weinig ontroerd. Het oogenblik van het laatste afscheid kwam. De commandant en zijne officieren omhelsden met vervoering hunne onverschrokken vrienden, zonder den waardigen Joe te vergeten.
En toen was alles gedaan. Jans had het verhaal gedaan, op den ernstigen welvoegelijken toon van een meid, die meegaat in de ongelukken van het huishouden. Mathilde had naar haar staan te luisteren, haar hoed nog in een hand en éen handschoen aan, bewegingloos en ontroerd. Jozef had den koetsier betaald, na dat deze de koffers in den gang had gedragen.
Toch was hij voor zich-zelf blij dat hij ontroerd was, toch deed het hem goed.
'K zal ze toch nog wel e-kier meuge zien, e-woar, pauvre grand-tante!" vroeg Leontientje ontroerd. Natuurlijk, natuurlijk," zeide de ooms. En na wat heen en weer gepraat werd besloten dat Cordúla er den volgenden ochtend met Leontientje heen zou gaan.
Eerst zoo plotseling zijn moeder en nu ook nicht Begijntje... o, wat volgden ze elkaar spoedig op, de twee goedige oudjes! "Z' hè van den uchtijnk d' Heilig Olie g' had," fluisterde het jong begijntje. "Zoe ze mij nie zien? Zoe ze mij nie heuren?" vroeg hij diep ontroerd. "'K en peist niet," antwoordde zij.
En er zijn andere tijden, dat diezelfde zeker iemand, die toch eigenlijk beter moest weten, zeer ontroerd is in zijn hart, wanneer hij bij een zendingsbidstond de menschen een van die wijzen hoort zingen die misschien geen zeer goede muziek zijn en die voornamelijk zich leenen tot luid gezang, maar terecht opwekkingsliederen genoemd worden, omdat zij de ziel verkwikken en uitdrukking geven aan de blijdschap dier ziel, die voor het eerst ervaart, dat God haar lief heeft en tot haar redding Zijn eenigen en veel geliefden Zoon heeft gegeven.
't Regende, dat het goot; 't rijtuig, waarin de bruidegom zat, was gesloten, eveneens de andere rijtuigen, die het volgden. Goudgestreepte pajoengs staken de aloen-aloen over. 't Was een sombere stoet; wij werden er door ontroerd, 't Deed ons denken aan een begrafenisstoet. Vader kwam ook mee en zag er zeer bleek uit! Arme, arme Vader!
En Gawein, heftig ontroerd, liep de eerste opene poort uit en riep over de brug, over de eerste slotgracht, luid van stemme: Lancelot! Lancelot! Lancelot zag smartelijk op; hij herkende.... En verrast riep hij: Gawein! Gawein, dien wij zochten! Maar Gawein riep een tweeden kreet, smartelijker nog dan waarmeê hij Lancelot had geroepen: Wat zie ik! Gwinebant! Gwinebant!
Miss Alice Stannard deed den eed en verklaarde daarbij de waarheid, niets dan de waarheid en de geheele waarheid te zullen zeggen, waarna zij het verhaal leverde van hetgeen bij de Marino-Kreek in den bewusten nacht voorgevallen was. Zij was daarbij zeer ontroerd, en verscheidene malen was zij, door hare gevoelens overmand, genoodzaakt het relaas af te breken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek